Déclinaison / Conjugueur latin
dēlīnior - Diathèse passive
(dēlīnio, dēlīnias, deliniavi, dēlīniāre, deliniatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | dēlīnior |
| II sing. | dēlīniāris, dēlīniāre |
| III sing. | dēlīniātur |
| I plur. | dēlīniāmur |
| II plur. | dēlīniamĭni |
| III plur. | dēlīniantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dēlīniābar |
| II sing. | dēlīniabāris, dēlīniabāre |
| III sing. | dēlīniabātur |
| I plur. | dēlīniabāmur |
| II plur. | dēlīniabamĭni |
| III plur. | dēlīniabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | dēlīniābor |
| II sing. | dēlīniabĕris, dēlīniabĕre |
| III sing. | dēlīniabĭtur |
| I plur. | dēlīniabĭmur |
| II plur. | dēlīniabimĭni |
| III plur. | dēlīniabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | deliniatus, a, um sum |
| II sing. | deliniatus, a, um es |
| III sing. | deliniatus, a, um est |
| I plur. | deliniati, ae, a sumus |
| II plur. | deliniati, ae, a estis |
| III plur. | deliniati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | deliniatus, a, um eram |
| II sing. | deliniatus, a, um eras |
| III sing. | deliniatus, a, um erat |
| I plur. | deliniati, ae, a eramus |
| II plur. | deliniati, ae, a eratis |
| III plur. | deliniati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | deliniatus, a, um ero |
| II sing. | deliniatus, a, um eris |
| III sing. | deliniatus, a, um erit |
| I plur. | deliniati, ae, a erimus |
| II plur. | deliniati, ae, a eritis |
| III plur. | deliniati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | dēlīnier |
| II sing. | dēlīniēris, dēlīniēre |
| III sing. | dēlīniētur |
| I plur. | dēlīniēmur |
| II plur. | dēlīniemĭni |
| III plur. | dēlīnientur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dēlīniārer |
| II sing. | dēlīniarēris, dēlīniarēre |
| III sing. | dēlīniarētur |
| I plur. | dēlīniarēmur |
| II plur. | dēlīniaremĭni |
| III plur. | dēlīniarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | deliniatus, a, um sim |
| II sing. | deliniatus, a, um sis |
| III sing. | deliniatus, a, um sit |
| I plur. | deliniati, ae, a simus |
| II plur. | deliniati, ae, a sitis |
| III plur. | deliniati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | deliniatus, a, um essem |
| II sing. | deliniatus, a, um esses |
| III sing. | deliniatus, a, um esset |
| I plur. | deliniati, ae, a essemus |
| II plur. | deliniati, ae, a essetis |
| III plur. | deliniati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | dēlīniāre |
| II plur. | dēlīniamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | dēlīniātor |
| III sing. | dēlīniātor |
| II plur. | |
| III plur. | dēlīniantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| deliniatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| dēlīniāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | deliniatus, a, um esse |
| Plurale: | deliniati, ae, a esse |
| FUTUR |
| deliniatum esse |
| GERUNDIVO |
| dēlīniandus, a, um | |