Déclinaison / Conjugueur latin
dēruncĭno - Diathèse active
(dēruncĭno, dēruncĭnas, deruncinavi, dēruncĭnāre, deruncinatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | dēruncĭno |
| II sing. | dēruncĭnas |
| III sing. | dēruncĭnat |
| I plur. | dēruncĭnāmus |
| II plur. | dēruncĭnātis |
| III plur. | dēruncĭnant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dēruncĭnābam |
| II sing. | dēruncĭnābas |
| III sing. | dēruncĭnābat |
| I plur. | dēruncĭnabāmus |
| II plur. | dēruncĭnabātis |
| III plur. | dēruncĭnābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | dēruncĭnābo |
| II sing. | dēruncĭnābis |
| III sing. | dēruncĭnābit |
| I plur. | dēruncĭnabĭmus |
| II plur. | dēruncĭnabĭtis |
| III plur. | dēruncĭnābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | deruncinavi |
| II sing. | deruncinavisti |
| III sing. | deruncinavit |
| I plur. | deruncinavĭmus |
| II plur. | deruncinavistis |
| III plur. | deruncinavērunt, deruncinavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | deruncinavĕram |
| II sing. | deruncinavĕras |
| III sing. | deruncinavĕrat |
| I plur. | deruncinaverāmus |
| II plur. | deruncinaverātis |
| III plur. | deruncinavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | deruncinavĕro |
| II sing. | deruncinavĕris |
| III sing. | deruncinavĕrit |
| I plur. | deruncinaverĭmus |
| II plur. | deruncinaverĭtis |
| III plur. | deruncinavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | dēruncĭnem |
| II sing. | dēruncĭnes |
| III sing. | dēruncĭnet |
| I plur. | dēruncĭnēmus |
| II plur. | dēruncĭnētis |
| III plur. | dēruncĭnent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dēruncĭnārem |
| II sing. | dēruncĭnāres |
| III sing. | dēruncĭnāret |
| I plur. | dēruncĭnarēmus |
| II plur. | dēruncĭnarētis |
| III plur. | dēruncĭnārent |
| PARFAIT |
| I sing. | deruncinavĕrim |
| II sing. | deruncinavĕris |
| III sing. | deruncinavĕrit |
| I plur. | deruncinaverĭmus |
| II plur. | deruncinaverĭtis |
| III plur. | deruncinavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | deruncinavissem |
| II sing. | deruncinavisses |
| III sing. | deruncinavisset |
| I plur. | deruncinavissēmus |
| II plur. | deruncinavissētis |
| III plur. | deruncinavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | dēruncĭna |
| II plur. | dēruncĭnāte |
| FUTUR |
| II sing. | dēruncĭnāto |
| III sing. | dēruncĭnāto |
| II plur. | dēruncĭnatōte |
| III plur. | dēruncĭnanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| dēruncĭnans, antis |
| FUTUR |
| deruncinatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| dēruncĭnāre |
| PARFAIT |
| deruncinavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | deruncinatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | deruncinatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | dēruncĭnandi |
| Datif: | dēruncĭnando |
| Accusatif: | ad dēruncĭnandum |
| Ablatif: | dēruncĭnando |
| SUPIN |
| deruncinatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DERUNCINO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|