Déclinaison / Conjugueur latin
dīglădĭor - Diathèse active
(dīglădĭor, dīglădĭāris, dīglădĭāri, digladiatus, digladiatum)
verbe intransitif déponent I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| FORME DÉPONENTE: |
| INDICATIF |
| PRÉSENT |
| I sing. | dīglădĭor |
| II sing. | dīglădĭāris, dīglădĭāre |
| III sing. | dīglădĭātur |
| I plur. | dīglădĭāmur |
| II plur. | dīglădĭamĭni |
| III plur. | dīglădĭantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dīglădĭābar |
| II sing. | dīglădĭabāris, dīglădĭabāre |
| III sing. | dīglădĭabātur |
| I plur. | dīglădĭabāmus |
| II plur. | dīglădĭabamĭni |
| III plur. | dīglădĭantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | dīglădĭābor |
| II sing. | dīglădĭabĕris, dīglădĭabĕre |
| III sing. | dīglădĭabĭtur |
| I plur. | dīglădĭabĭmur |
| II plur. | dīglădĭabimĭni |
| III plur. | dīglădĭabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | digladiatus, a, um sum |
| II sing. | digladiatus, a, um es |
| III sing. | digladiatus, a, um est |
| I plur. | digladiati, ae, a sumus |
| II plur. | digladiati, ae, a estis |
| III plur. | digladiati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | digladiatus, a, um eram |
| II sing. | digladiatus, a, um eras |
| III sing. | digladiatus, a, um erat |
| I plur. | digladiati, ae, a eramus |
| II plur. | digladiati, ae, a eratis |
| III plur. | digladiati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | digladiatus, a, um ero |
| II sing. | digladiatus, a, um eris |
| III sing. | digladiatus, a, um erit |
| I plur. | digladiati, ae, a erimus |
| II plur. | digladiati, ae, a eritis |
| III plur. | digladiati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | dīglădĭer |
| II sing. | dīglădĭēris, dīglădĭēre |
| III sing. | dīglădĭētur |
| I plur. | dīglădĭēmur |
| II plur. | dīglădĭemĭni |
| III plur. | dīglădĭentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dīglădĭārer |
| II sing. | dīglădĭarēris, dīglădĭarēre |
| III sing. | dīglădĭarētur |
| I plur. | dīglădĭāremur |
| II plur. | dīglădĭaremĭni |
| III plur. | dīglădĭarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | digladiatus, a, um sim |
| II sing. | digladiatus, a, um sis |
| III sing. | digladiatus, a, um sit |
| I plur. | digladiati, ae, a simus |
| II plur. | digladiati, ae, a sitis |
| III plur. | digladiati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | digladiatus, a, um essem |
| II sing. | digladiatus, a, um esses |
| III sing. | digladiatus, a, um esset |
| I plur. | digladiati, ae, a essemus |
| II plur. | digladiati, ae, a essetis |
| III plur. | digladiati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | dīglădĭāre |
| II plur. | dīglădĭamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | dīglădĭātor |
| III sing. | dīglădĭātor |
| II plur. | |
| III plur. | dīglădĭantor |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| dīglădĭāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | digladiatus, a, um esse |
| Plurale: | digladiati, ae, a esse |
| FUTUR |
| Singolare: | digladiatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | digladiatūros, as, a esse |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| dīglădĭans, antis |
| FUTUR |
| digladiatūrūs, a, ūm |
| SUPIN |
| Attivo: | digladiatum |
| Passivo: | |
| GERUNDIF |
| Génitif: | dīglădĭandi |
| Datif: | dīglădĭando |
| Accusatif: | dīglădĭandum |
| Ablatif: | dīglădĭando |
| |
| GERUNDIVO |
| | |