Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | dignaturus |
| Gen. | dignaturi |
| Dat. | dignaturo |
| Acc. | dignaturum |
| Abl. | dignature |
| Voc. | dignaturo |
| PLURIEL |
| Nom. | dignaturi |
| Gen. | dignatorum |
| Dat. | dignaturis |
| Acc. | dignaturos |
| Abl. | dignaturi |
| Voc. | dignaturis |
| SINGULIER |
| Nom. | dignatura |
| Gen. | dignaturae |
| Dat. | dignaturae |
| Acc. | dignaturam |
| Abl. | dignatura |
| Voc. | dignatura |
| PLURIEL |
| Nom. | dignaturae |
| Gen. | dignaturarum |
| Dat. | dignaturis |
| Acc. | dignaturas |
| Abl. | dignaturae |
| Voc. | dignaturis |
| SINGULIER |
| Nom. | dignaturum |
| Gen. | dignaturi |
| Dat. | dignaturo |
| Acc. | dignaturum |
| Abl. | dignaturum |
| Voc. | dignaturo |
| PLURIEL |
| Nom. | dignatura |
| Gen. | dignaturorum |
| Dat. | dignaturis |
| Acc. | dignatura |
| Abl. | dignatura |
| Voc. | dignaturis |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DIGNATURUS100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|