Déclinaison / Conjugueur latin
discēdo - Diathèse active
(discēdo, discēdis, discessi, discēdĕre, discessum)
verbe intransitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | discēdo |
| II sing. | discēdis |
| III sing. | discēdit |
| I plur. | discēdĭmus |
| II plur. | discēdĭtis |
| III plur. | discēdunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | discēdēbam |
| II sing. | discēdēbas |
| III sing. | discēdēbat |
| I plur. | discēdebāmus |
| II plur. | discēdebātis |
| III plur. | discēdēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | discēdam |
| II sing. | discēdes |
| III sing. | discēdet |
| I plur. | discēdēmus |
| II plur. | discēdētis |
| III plur. | discēdent |
| PARFAIT |
| I sing. | discessi |
| II sing. | discessisti, discesti |
| III sing. | discessit |
| I plur. | discessĭmus |
| II plur. | discessistis |
| III plur. | discessērunt, discessēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | discessĕram |
| II sing. | discessĕras |
| III sing. | discessĕrat |
| I plur. | discesserāmus |
| II plur. | discesserātis |
| III plur. | discessĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | discessĕro |
| II sing. | discessĕris |
| III sing. | discessĕrit |
| I plur. | discesserĭmus |
| II plur. | discesserĭtis |
| III plur. | discessĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | discēdam |
| II sing. | discēdas |
| III sing. | discēdat |
| I plur. | discēdāmus |
| II plur. | discēdātis |
| III plur. | discēdant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | discēdĕrem |
| II sing. | discēdĕres |
| III sing. | discēdĕret |
| I plur. | discēderēmus |
| II plur. | discēderētis |
| III plur. | discēdĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | discessĕrim |
| II sing. | discessĕris |
| III sing. | discessĕrit |
| I plur. | discesserĭmus |
| II plur. | discesserĭtis |
| III plur. | discessĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | discessissem |
| II sing. | discessisses |
| III sing. | discessisset |
| I plur. | discessissēmus |
| II plur. | discessissētis |
| III plur. | discessissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | discēdĕ |
| II plur. | discēdĭte |
| FUTUR |
| II sing. | discēdĭto |
| III sing. | discēdĭto |
| II plur. | discēditōte |
| III plur. | discēdunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| discēdens, entis |
| FUTUR |
| discessūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| discēdĕre |
| PARFAIT |
| discessisse |
| FUTUR |
| Singolare: | discessūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | discessūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | discēdendi |
| Datif: | discēdendo |
| Accusatif: | ad discēdendum |
| Ablatif: | discēdendo |
| SUPIN |
| discessum |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DISCEDO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|