Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | discernibilis |
| Gen. | discernibilis |
| Dat. | discernibili |
| Acc. | discernibilem |
| Abl. | discernibili |
| Voc. | discernibilis |
| PLURIEL |
| Nom. | discernibiles |
| Gen. | discernibilĭum |
| Dat. | discernibilĭbus |
| Acc. | discernibiles |
| Abl. | discernibilĭbus |
| Voc. | discernibiles |
| SINGULIER |
| Nom. | discernibilis |
| Gen. | discernibilis |
| Dat. | discernibili |
| Acc. | discernibilem |
| Abl. | discernibili |
| Voc. | discernibilis |
| PLURIEL |
| Nom. | discernibiles |
| Gen. | discernibilĭum |
| Dat. | discernibilĭbus |
| Acc. | discernibiles |
| Abl. | discernibilĭbus |
| Voc. | discernibiles |
| SINGULIER |
| Nom. | discernibile |
| Gen. | discernibilis |
| Dat. | discernibili |
| Acc. | discernibile |
| Abl. | discernibili |
| Voc. | discernibile |
| PLURIEL |
| Nom. | discernibilĭa |
| Gen. | discernibilĭum |
| Dat. | discernibilĭbus |
| Acc. | discernibilĭa |
| Abl. | discernibilĭbus | |