Déclinaison / Conjugueur latin
discernor - Diathèse passive
(discerno, discernis, discrevi, discernĕre, discretum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | discernor |
| II sing. | discernĕris, discernĕre |
| III sing. | discernĭtur |
| I plur. | discernĭmur |
| II plur. | discernimĭni |
| III plur. | discernuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | discernēbar |
| II sing. | discernebāris, discernebāre |
| III sing. | discernebātur |
| I plur. | discernebāmur |
| II plur. | discernebamĭni |
| III plur. | discernebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | discernar |
| II sing. | discernēris, discernēre |
| III sing. | discernētur |
| I plur. | discernēmur |
| II plur. | discernemĭni |
| III plur. | discernentur |
| PARFAIT |
| I sing. | discretus, a, um sum |
| II sing. | discretus, a, um es |
| III sing. | discretus, a, um est |
| I plur. | discreti, ae, a sumus |
| II plur. | discreti, ae, a estis |
| III plur. | discreti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | discretus, a, um eram |
| II sing. | discretus, a, um eras |
| III sing. | discretus, a, um erat |
| I plur. | discreti, ae, a eramus |
| II plur. | discreti, ae, a eratis |
| III plur. | discreti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | discretus, a, um ero |
| II sing. | discretus, a, um eris |
| III sing. | discretus, a, um erit |
| I plur. | discreti, ae, a erimus |
| II plur. | discreti, ae, a eritis |
| III plur. | discreti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | discernar |
| II sing. | discernāris, discernāre |
| III sing. | discernātur |
| I plur. | discernāmur |
| II plur. | discernamĭni |
| III plur. | discernantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | discernĕrer |
| II sing. | discernerēris, discernerēre |
| III sing. | discernerētur |
| I plur. | discernerēmur |
| II plur. | discerneremĭni |
| III plur. | discernerentur |
| PARFAIT |
| I sing. | discretus, a, um sim |
| II sing. | discretus, a, um sis |
| III sing. | discretus, a, um sit |
| I plur. | discreti, ae, a simus |
| II plur. | discreti, ae, a sitis |
| III plur. | discreti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | discretus, a, um essem |
| II sing. | discretus, a, um esses |
| III sing. | discretus, a, um esset |
| I plur. | discreti, ae, a essemus |
| II plur. | discreti, ae, a essetis |
| III plur. | discreti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | discernĕre |
| II plur. | discernimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | discernĭtor |
| III sing. | discernĭtor |
| II plur. | |
| III plur. | discernuntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| discretus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| discerni |
| PARFAIT |
| Singolare: | discretus, a, um esse |
| Plurale: | discreti, ae, a esse |
| FUTUR |
| discretum esse |
| GERUNDIVO |
| discernendus, a, um |
| SUPIN |
| discretu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DISCERNOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|