Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | disgrĕgor |
| II sing. | disgrĕgāris, disgrĕgāre |
| III sing. | disgrĕgātur |
| I plur. | disgrĕgāmur |
| II plur. | disgrĕgamĭni |
| III plur. | disgrĕgantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | disgrĕgābar |
| II sing. | disgrĕgabāris, disgrĕgabāre |
| III sing. | disgrĕgabātur |
| I plur. | disgrĕgabāmur |
| II plur. | disgrĕgabamĭni |
| III plur. | disgrĕgabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | disgrĕgābor |
| II sing. | disgrĕgabĕris, disgrĕgabĕre |
| III sing. | disgrĕgabĭtur |
| I plur. | disgrĕgabĭmur |
| II plur. | disgrĕgabimĭni |
| III plur. | disgrĕgabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | sum |
| II sing. | es |
| III sing. | est |
| I plur. | sumus |
| II plur. | estis |
| III plur. | sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | eram |
| II sing. | eras |
| III sing. | erat |
| I plur. | eramus |
| II plur. | eratis |
| III plur. | erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | ero |
| II sing. | eris |
| III sing. | erit |
| I plur. | erimus |
| II plur. | eritis |
| III plur. | erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | disgrĕger |
| II sing. | disgrĕgēris, disgrĕgēre |
| III sing. | disgrĕgētur |
| I plur. | disgrĕgēmur |
| II plur. | disgrĕgemĭni |
| III plur. | disgrĕgentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | disgrĕgārer |
| II sing. | disgrĕgarēris, disgrĕgarēre |
| III sing. | disgrĕgarētur |
| I plur. | disgrĕgarēmur |
| II plur. | disgrĕgaremĭni |
| III plur. | disgrĕgarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | sim |
| II sing. | sis |
| III sing. | sit |
| I plur. | simus |
| II plur. | sitis |
| III plur. | sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | essem |
| II sing. | esses |
| III sing. | esset |
| I plur. | essemus |
| II plur. | essetis |
| III plur. | essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | disgrĕgāre |
| II plur. | disgrĕgamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | disgrĕgātor |
| III sing. | disgrĕgātor |
| II plur. | |
| III plur. | disgrĕgantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| disgrĕgāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | |
| Plurale: | |
| FUTUR |
| |
| GERUNDIVO |
| disgrĕgandus, a, um | |