Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | disgregus |
| Gen. | disgregi |
| Dat. | disgrego |
| Acc. | disgregum |
| Abl. | disgrego |
| Voc. | disgrege |
| PLURIEL |
| Nom. | disgregi |
| Gen. | disgregōrum |
| Dat. | disgregis |
| Acc. | disgregos |
| Abl. | disgregis |
| Voc. | disgregi |
| SINGULIER |
| Nom. | disgregă |
| Gen. | disgregae |
| Dat. | disgregae |
| Acc. | disgregam |
| Abl. | disgregā |
| Voc. | disgregă |
| PLURIEL |
| Nom. | disgregae |
| Gen. | disgregārum |
| Dat. | disgregis |
| Acc. | disgregas |
| Abl. | disgregis |
| Voc. | disgregae |
| SINGULIER |
| Nom. | disgregum |
| Gen. | disgregi |
| Dat. | disgrego |
| Acc. | disgregum |
| Abl. | disgrego |
| Voc. | disgregum |
| PLURIEL |
| Nom. | disgrega |
| Gen. | disgregōrum |
| Dat. | disgregis |
| Acc. | disgrega |
| Abl. | disgregis | |