Déclinaison / Conjugueur latin
dīsĭcĭo - Diathèse active
(dīsĭcĭo, dīsĭcis, disieci, dīsĭcĕre, disiectum)
verbe transitif III conjugaison in -io
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | dīsĭcĭo |
| II sing. | dīsĭcis |
| III sing. | dīsĭcit |
| I plur. | dīsĭcīmus |
| II plur. | dīsĭcītis |
| III plur. | dīsĭciunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dīsĭciēbam |
| II sing. | dīsĭciēbas |
| III sing. | dīsĭciēbat |
| I plur. | dīsĭciebāmus |
| II plur. | dīsĭciebātis |
| III plur. | dīsĭciēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | dīsĭcĭam |
| II sing. | dīsĭcĭes |
| III sing. | dīsĭcĭet |
| I plur. | dīsĭciēmus |
| II plur. | dīsĭciētis |
| III plur. | dīsĭcĭent |
| PARFAIT |
| I sing. | disieci |
| II sing. | disiecisti |
| III sing. | disiecit |
| I plur. | disiecĭmus |
| II plur. | disiecistis |
| III plur. | disiecērunt, disiecēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | disiecĕram |
| II sing. | disiecĕras |
| III sing. | disiecĕrat |
| I plur. | disiecerāmus |
| II plur. | disiecerātis |
| III plur. | disiecĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | disiecĕro |
| II sing. | disiecĕris |
| III sing. | disiecĕrit |
| I plur. | disiecerĭmus |
| II plur. | disiecerĭtis |
| III plur. | disiecĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | dīsĭcĭam |
| II sing. | dīsĭcĭas |
| III sing. | dīsĭcĭat |
| I plur. | dīsĭciāmus |
| II plur. | dīsĭciātis |
| III plur. | dīsĭcĭant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dīsĭcĕrem |
| II sing. | dīsĭcĕres |
| III sing. | dīsĭcĕret |
| I plur. | dīsĭcerēmus |
| II plur. | dīsĭcerētis |
| III plur. | dīsĭcĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | disiecĕrim |
| II sing. | disiecĕris |
| III sing. | disiecĕrit |
| I plur. | disiecerĭmus |
| II plur. | disiecerĭtis |
| III plur. | disiecĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | disiecissem |
| II sing. | disiecisses |
| III sing. | disiecisset |
| I plur. | disiecissēmus |
| II plur. | disiecissētis |
| III plur. | disiecissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | dīsĭce |
| II plur. | dīsĭcĭte |
| FUTUR |
| II sing. | dīsĭcĭto |
| III sing. | dīsĭcĭto |
| II plur. | dīsĭcitōte |
| III plur. | dīsĭciunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| dīsĭciens, ientis |
| FUTUR |
| disiectūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| dīsĭcĕre |
| PARFAIT |
| disiecisse |
| FUTUR |
| Singolare: | disiectūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | disiectūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | dīsĭciendi |
| Datif: | dīsĭciendo |
| Accusatif: | ad dīsĭciendum |
| Ablatif: | dīsĭciendo |
| SUPIN |
| disiectum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DISICIO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|