Déclinaison / Conjugueur latin
disquamo - Diathèse active
(disquamo, disquamas, disquamavi, disquamāre, disquamatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | disquamo |
| II sing. | disquamas |
| III sing. | disquamat |
| I plur. | disquamāmus |
| II plur. | disquamātis |
| III plur. | disquamant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | disquamābam |
| II sing. | disquamābas |
| III sing. | disquamābat |
| I plur. | disquamabāmus |
| II plur. | disquamabātis |
| III plur. | disquamābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | disquamābo |
| II sing. | disquamābis |
| III sing. | disquamābit |
| I plur. | disquamabĭmus |
| II plur. | disquamabĭtis |
| III plur. | disquamābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | disquamavi |
| II sing. | disquamavisti |
| III sing. | disquamavit |
| I plur. | disquamavĭmus |
| II plur. | disquamavistis |
| III plur. | disquamavērunt, disquamavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | disquamavĕram |
| II sing. | disquamavĕras |
| III sing. | disquamavĕrat |
| I plur. | disquamaverāmus |
| II plur. | disquamaverātis |
| III plur. | disquamavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | disquamavĕro |
| II sing. | disquamavĕris |
| III sing. | disquamavĕrit |
| I plur. | disquamaverĭmus |
| II plur. | disquamaverĭtis |
| III plur. | disquamavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | disquamem |
| II sing. | disquames |
| III sing. | disquamet |
| I plur. | disquamēmus |
| II plur. | disquamētis |
| III plur. | disquament |
| IMPARFAIT |
| I sing. | disquamārem |
| II sing. | disquamāres |
| III sing. | disquamāret |
| I plur. | disquamarēmus |
| II plur. | disquamarētis |
| III plur. | disquamārent |
| PARFAIT |
| I sing. | disquamavĕrim |
| II sing. | disquamavĕris |
| III sing. | disquamavĕrit |
| I plur. | disquamaverĭmus |
| II plur. | disquamaverĭtis |
| III plur. | disquamavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | disquamavissem |
| II sing. | disquamavisses |
| III sing. | disquamavisset |
| I plur. | disquamavissēmus |
| II plur. | disquamavissētis |
| III plur. | disquamavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | disquama |
| II plur. | disquamāte |
| FUTUR |
| II sing. | disquamāto |
| III sing. | disquamāto |
| II plur. | disquamatōte |
| III plur. | disquamanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| disquamans, antis |
| FUTUR |
| disquamatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| disquamāre |
| PARFAIT |
| disquamavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | disquamatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | disquamatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | disquamandi |
| Datif: | disquamando |
| Accusatif: | ad disquamandum |
| Ablatif: | disquamando |
| SUPIN |
| disquamatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DISQUAMO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|