Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | dissolubilis |
| Gen. | dissolubilis |
| Dat. | dissolubili |
| Acc. | dissolubilem |
| Abl. | dissolubili |
| Voc. | dissolubilis |
| PLURIEL |
| Nom. | dissolubiles |
| Gen. | dissolubilĭum |
| Dat. | dissolubilĭbus |
| Acc. | dissolubiles |
| Abl. | dissolubilĭbus |
| Voc. | dissolubiles |
| SINGULIER |
| Nom. | dissolubilis |
| Gen. | dissolubilis |
| Dat. | dissolubili |
| Acc. | dissolubilem |
| Abl. | dissolubili |
| Voc. | dissolubilis |
| PLURIEL |
| Nom. | dissolubiles |
| Gen. | dissolubilĭum |
| Dat. | dissolubilĭbus |
| Acc. | dissolubiles |
| Abl. | dissolubilĭbus |
| Voc. | dissolubiles |
| SINGULIER |
| Nom. | dissolubile |
| Gen. | dissolubilis |
| Dat. | dissolubili |
| Acc. | dissolubile |
| Abl. | dissolubili |
| Voc. | dissolubile |
| PLURIEL |
| Nom. | dissolubilĭa |
| Gen. | dissolubilĭum |
| Dat. | dissolubilĭbus |
| Acc. | dissolubilĭa |
| Abl. | dissolubilĭbus | |