Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | distĭnĕo |
| II sing. | distĭnes |
| III sing. | distĭnet |
| I plur. | distĭnēmus |
| II plur. | distĭnētis |
| III plur. | distĭnent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | distĭnēbam |
| II sing. | distĭnēbas |
| III sing. | distĭnēbat |
| I plur. | distĭnabāmus |
| II plur. | distĭnebātis |
| III plur. | distĭnēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | distĭnēbo |
| II sing. | distĭnēbis |
| III sing. | distĭnēbit |
| I plur. | distĭnebĭmus |
| II plur. | distĭnebĭtis |
| III plur. | distĭnēbunt |
| PARFAIT |
| I sing. | distinui |
| II sing. | distinuisti |
| III sing. | distinuit |
| I plur. | distinuĭmus |
| II plur. | distinuistis |
| III plur. | distinuērunt, distinuēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | distinuĕram |
| II sing. | distinuĕras |
| III sing. | distinuĕrat |
| I plur. | distinuerāmus |
| II plur. | distinuerātis |
| III plur. | distinuĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | distinuĕro |
| II sing. | distinuĕris |
| III sing. | distinuĕrit |
| I plur. | distinuerĭmus |
| II plur. | distinuerĭtis |
| III plur. | distinuĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | distĭnĕam |
| II sing. | distĭnĕas |
| III sing. | distĭnĕat |
| I plur. | distĭneāmus |
| II plur. | distĭneātis |
| III plur. | distĭnĕant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | distĭnērem |
| II sing. | distĭnēres |
| III sing. | distĭnēret |
| I plur. | distĭnerēmus |
| II plur. | distĭnerētis |
| III plur. | distĭnērent |
| PARFAIT |
| I sing. | distinuĕrim |
| II sing. | distinuĕris |
| III sing. | distinuĕrit |
| I plur. | distinuerĭmus |
| II plur. | distinuerĭtis |
| III plur. | distinuĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | distinuissem |
| II sing. | distinuisses |
| III sing. | distinuisset |
| I plur. | distinuissēmus |
| II plur. | distinuissētis |
| III plur. | distinuissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | distĭne |
| II plur. | distĭnēte |
| FUTUR |
| II sing. | distĭnēto |
| III sing. | distĭnēto |
| II plur. | distĭnetōte |
| III plur. | distĭnento |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| distĭnens, entis |
| FUTUR |
| distentūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| distĭnēre |
| PARFAIT |
| distinuisse |
| FUTUR |
| Singolare: | distentūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | distentūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | distĭnendi |
| Datif: | distĭnendo |
| Accusatif: | ad distĭnendum |
| Ablatif: | distĭnendo |
| SUPIN |
| distentum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DISTINEO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|