Déclinaison / Conjugueur latin
distringo - Diathèse active
(distringo, distringis, distrinxi, distringĕre, districtum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | distringo |
| II sing. | distringis |
| III sing. | distringit |
| I plur. | distringĭmus |
| II plur. | distringĭtis |
| III plur. | distringunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | distringēbam |
| II sing. | distringēbas |
| III sing. | distringēbat |
| I plur. | distringebāmus |
| II plur. | distringebātis |
| III plur. | distringēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | distringam |
| II sing. | distringes |
| III sing. | distringet |
| I plur. | distringēmus |
| II plur. | distringētis |
| III plur. | distringent |
| PARFAIT |
| I sing. | distrinxi |
| II sing. | distrinxisti |
| III sing. | distrinxit |
| I plur. | distrinxĭmus |
| II plur. | distrinxistis |
| III plur. | distrinxērunt, distrinxēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | distrinxĕram |
| II sing. | distrinxĕras |
| III sing. | distrinxĕrat |
| I plur. | distrinxerāmus |
| II plur. | distrinxerātis |
| III plur. | distrinxĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | distrinxĕro |
| II sing. | distrinxĕris |
| III sing. | distrinxĕrit |
| I plur. | distrinxerĭmus |
| II plur. | distrinxerĭtis |
| III plur. | distrinxĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | distringam |
| II sing. | distringas |
| III sing. | distringat |
| I plur. | distringāmus |
| II plur. | distringātis |
| III plur. | distringant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | distringĕrem |
| II sing. | distringĕres |
| III sing. | distringĕret |
| I plur. | distringerēmus |
| II plur. | distringerētis |
| III plur. | distringĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | distrinxĕrim |
| II sing. | distrinxĕris |
| III sing. | distrinxĕrit |
| I plur. | distrinxerĭmus |
| II plur. | distrinxerĭtis |
| III plur. | distrinxĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | distrinxissem |
| II sing. | distrinxisses |
| III sing. | distrinxisset |
| I plur. | distrinxissēmus |
| II plur. | distrinxissētis |
| III plur. | distrinxissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | distringĕ |
| II plur. | distringĭte |
| FUTUR |
| II sing. | distringĭto |
| III sing. | distringĭto |
| II plur. | distringitōte |
| III plur. | distringunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| distringens, entis |
| FUTUR |
| districtūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| distringĕre |
| PARFAIT |
| distrinxisse |
| FUTUR |
| Singolare: | districtūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | districtūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | distringendi |
| Datif: | distringendo |
| Accusatif: | ad distringendum |
| Ablatif: | distringendo |
| SUPIN |
| districtum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DISTRINGO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|