Déclinaison / Conjugueur latin
  
| PRÉSENT |  
|  I sing. |  effrĭcor |  
|  II sing. |  effrĭcāris, effrĭcāre |  
|  III sing. |  effrĭcātur |  
|  I plur. |  effrĭcāmur |  
|  II plur. |  effrĭcamĭni |  
|  III plur. |  effrĭcantur |  
| IMPARFAIT |  
|  I sing. |  effrĭcābar |  
|  II sing. |  effrĭcabāris, effrĭcabāre |  
|  III sing. |  effrĭcabātur |  
|  I plur. |  effrĭcabāmur |  
|  II plur. |  effrĭcabamĭni |  
|  III plur. |  effrĭcabantur |  
| FUTUR SIMPLE |  
|  I sing. |  effrĭcābor |  
|  II sing. |  effrĭcabĕris, effrĭcabĕre |  
|  III sing. |  effrĭcabĭtur |  
|  I plur. |  effrĭcabĭmur |  
|  II plur. |  effrĭcabimĭni |  
|  III plur. |  effrĭcabuntur |  
 
 
| PARFAIT |  
|  I sing. |  effricatus, a, um  sum |  
|  II sing. |  effricatus, a, um  es |  
|  III sing. |  effricatus, a, um  est |  
|  I plur. |  effricati, ae, a  sumus |  
|  II plur. |  effricati, ae, a  estis |  
|  III plur. |  effricati, ae, a  sunt |  
| PLUS-QUE-PARFAIT |  
|  I sing. |  effricatus, a, um  eram |  
|  II sing. |  effricatus, a, um  eras |  
|  III sing. |  effricatus, a, um  erat |  
|  I plur. |  effricati, ae, a  eramus |  
|  II plur. |  effricati, ae, a  eratis |  
|  III plur. |  effricati, ae, a  erant |  
| FUTUR ANTÉRIEUR |  
|  I sing. |  effricatus, a, um  ero |  
|  II sing. |  effricatus, a, um  eris |  
|  III sing. |  effricatus, a, um  erit |  
|  I plur. |  effricati, ae, a  erimus |  
|  II plur. |  effricati, ae, a  eritis |  
|  III plur. |  effricati, ae, a  erunt |  
 
 
 
| PRÉSENT |  
|  I sing. |  effrĭcer |  
|  II sing. |  effrĭcēris, effrĭcēre |  
|  III sing. |  effrĭcētur |  
|  I plur. |  effrĭcēmur |  
|  II plur. |  effrĭcemĭni |  
|  III plur. |  effrĭcentur |  
| IMPARFAIT |  
|  I sing. |  effrĭcārer |  
|  II sing. |  effrĭcarēris, effrĭcarēre |  
|  III sing. |  effrĭcarētur |  
|  I plur. |  effrĭcarēmur |  
|  II plur. |  effrĭcaremĭni |  
|  III plur. |  effrĭcarentur |  
 
 
| PARFAIT |  
|  I sing. |  effricatus, a, um  sim |  
|  II sing. |  effricatus, a, um  sis |  
|  III sing. |  effricatus, a, um  sit |  
|  I plur. |  effricati, ae, a  simus |  
|  II plur. |  effricati, ae, a  sitis |  
|  III plur. |  effricati, ae, a  sint |  
| PLUS-QUE-PARFAIT |  
|  I sing. |  effricatus, a, um  essem |  
|  II sing. |  effricatus, a, um  esses |  
|  III sing. |  effricatus, a, um  esset |  
|  I plur. |  effricati, ae, a  essemus |  
|  II plur. |  effricati, ae, a  essetis |  
|  III plur. |  effricati, ae, a  essent |  
 
 
 
| IMPÉRATIF |  
| PRÉSENT |  
|  II sing. |  effrĭcāre |  
|  II plur. |  effrĭcamĭni |  
| FUTUR |  
|  II sing. |  effrĭcātor |  
|  III sing. |  effrĭcātor |  
|  II plur. |   |  
|  III plur. |  effrĭcantor |  
| PARTICIPE |  
| PARFAIT |  
|  effricatus, a, um |  
  
| INFINITO |  
| PRÉSENT |  
|  effrĭcāri |  
| PARFAIT |  
|  Singolare: |  effricatus, a, um esse |  
|  Plurale: |  effricati, ae, a esse |  
| FUTUR |  
|  effricatum esse |  
| GERUNDIVO |  
|  effrĭcandus, a, um |      |