Déclinaison / Conjugueur latin
effringor - Diathèse passive
(effringo, effringis, effregi, effringĕre, effractum)
verbe transitif e intransitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | effringor |
| II sing. | effringĕris, effringĕre |
| III sing. | effringĭtur |
| I plur. | effringĭmur |
| II plur. | effringimĭni |
| III plur. | effringuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | effringēbar |
| II sing. | effringebāris, effringebāre |
| III sing. | effringebātur |
| I plur. | effringebāmur |
| II plur. | effringebamĭni |
| III plur. | effringebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | effringar |
| II sing. | effringēris, effringēre |
| III sing. | effringētur |
| I plur. | effringēmur |
| II plur. | effringemĭni |
| III plur. | effringentur |
| PARFAIT |
| I sing. | effractus, a, um sum |
| II sing. | effractus, a, um es |
| III sing. | effractus, a, um est |
| I plur. | effracti, ae, a sumus |
| II plur. | effracti, ae, a estis |
| III plur. | effracti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | effractus, a, um eram |
| II sing. | effractus, a, um eras |
| III sing. | effractus, a, um erat |
| I plur. | effracti, ae, a eramus |
| II plur. | effracti, ae, a eratis |
| III plur. | effracti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | effractus, a, um ero |
| II sing. | effractus, a, um eris |
| III sing. | effractus, a, um erit |
| I plur. | effracti, ae, a erimus |
| II plur. | effracti, ae, a eritis |
| III plur. | effracti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | effringar |
| II sing. | effringāris, effringāre |
| III sing. | effringātur |
| I plur. | effringāmur |
| II plur. | effringamĭni |
| III plur. | effringantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | effringĕrer |
| II sing. | effringerēris, effringerēre |
| III sing. | effringerētur |
| I plur. | effringerēmur |
| II plur. | effringeremĭni |
| III plur. | effringerentur |
| PARFAIT |
| I sing. | effractus, a, um sim |
| II sing. | effractus, a, um sis |
| III sing. | effractus, a, um sit |
| I plur. | effracti, ae, a simus |
| II plur. | effracti, ae, a sitis |
| III plur. | effracti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | effractus, a, um essem |
| II sing. | effractus, a, um esses |
| III sing. | effractus, a, um esset |
| I plur. | effracti, ae, a essemus |
| II plur. | effracti, ae, a essetis |
| III plur. | effracti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | effringĕre |
| II plur. | effringĭmini |
| FUTUR |
| II sing. | effringĭtor |
| III sing. | effringĭtor |
| II plur. | |
| III plur. | effringuntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| effractus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| effringi |
| PARFAIT |
| Singolare: | effractus, a, um esse |
| Plurale: | effracti, ae, a esse |
| FUTUR |
| effractum esse |
| GERUNDIVO |
| effringendus, a, um |
| SUPIN |
| effractu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:EFFRINGOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|