Déclinaison / Conjugueur latin
 
 
 effringo - Diathèse active
(effringo, effringis, effregi, effringĕre, effractum)
verbe transitif e intransitif  III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
 
 
| PRÉSENT |  
|  I sing. |  effringo |  
|  II sing. |  effringis |  
|  III sing. |  effringit |  
|  I plur. |  effringĭmus |  
|  II plur. |  effringĭtis |  
|  III plur. |  effringunt |  
| IMPARFAIT | 
 |  I sing. |  effringēbam |  
|  II sing. |  effringēbas |  
|  III sing. |  effringēbat |  
|  I plur. |  effringebāmus |  
|  II plur. |  effringebātis |  
|  III plur. |  effringēbant |  
| FUTUR SIMPLE |  
|  I sing. |  effringam |  
|  II sing. |  effringes |  
|  III sing. |  effringet |  
|  I plur. |  effringēmus |  
|  II plur. |  effringētis |  
|  III plur. |  effringent |  
 
 
| PARFAIT |  
|  I sing. |  effregi |  
|  II sing. |  effregisti |  
|  III sing. |  effregit |  
|  I plur. |  effregĭmus |  
|  II plur. |  effregistis |  
|  III plur. |  effregērunt, effregēre |  
| PLUS-QUE-PARFAIT |  
|  I sing. |  effregĕram |  
|  II sing. |  effregĕras |  
|  III sing. |  effregĕrat |  
|  I plur. |  effregerāmus |  
|  II plur. |  effregerātis |  
|  III plur. |  effregĕrant |  
| FUTUR ANTÉRIEUR |  
|  I sing. |  effregĕro |  
|  II sing. |  effregĕris |  
|  III sing. |  effregĕrit |  
|  I plur. |  effregerĭmus |  
|  II plur. |  effregerĭtis |  
|  III plur. |  effregĕrint |  
 
  
| PRÉSENT |  
|  I sing. |  effringam |  
|  II sing. |  effringas |  
|  III sing. |  effringat |  
|  I plur. |  effringāmus |  
|  II plur. |  effringātis |  
|  III plur. |  effringant |  
| IMPARFAIT |  
|  I sing. |  effringĕrem |  
|  II sing. |  effringĕres |  
|  III sing. |  effringĕret |  
|  I plur. |  effringerēmus |  
|  II plur. |  effringerētis |  
|  III plur. |  effringĕrent |  
 
 
| PARFAIT |  
|  I sing. |  effregĕrim |  
|  II sing. |  effregĕris |  
|  III sing. |  effregĕrit |  
|  I plur. |  effregerĭmus |  
|  II plur. |  effregerĭtis |  
|  III plur. |  effregĕrint |  
| PLUS-QUE-PARFAIT |  
|  I sing. |  effregissem |  
|  II sing. |  effregisses |  
|  III sing. |  effregisset |  
|  I plur. |  effregissēmus |  
|  II plur. |  effregissētis |  
|  III plur. |  effregissent |  
 
  
| IMPÉRATIF |  
| PRÉSENT |  
|  II sing. |  effringĕ |  
|  II plur. |  effringĭte |  
| FUTUR |  
|  II sing. |  effringĭto |  
|  III sing. |  effringĭto |  
|  II plur. |  effringitōte |  
|  III plur. |  effringunto |  
  |  
| PARTICIPE |  
| PRÉSENT |  
|  effringens, entis |  
| FUTUR |  
|  effractūrūs, a, ūm |  
 
 
| INFINITIF |  
| PRÉSENT |  
|  effringĕre |  
| PARFAIT |  
|  effregisse |  
| FUTUR |  
|  Singolare: |  effractūrūm, am, ūm esse |  
|  Plurale: |  effractūros, as, a esse |  
| GERUNDIF |  
|  Génitif: |  effringendi |  
|  Datif: |  effringendo |  
|  Accusatif: |  ad effringendum |  
|  Ablatif: |  effringendo |  
| SUPIN |  
|  effractum |  
 
  
 
Voir la forme passive de ce verbe
 
 
 
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
  
  
 
{{ID:EFFRINGO100}}
---CACHE---
  | 
  
 
   
  
   Visitez nos sites: 
   En français 
    
   In english 
    
   In Deutsch 
    
   En español 
    
   Em portugues 
    
   По русски 
    
   Στα ελληνικά 
    |  
  
   Ën piemontèis 
    
    
 |