Déclinaison / Conjugueur latin
effūttĭor - Diathèse passive
(effūttĭo, effūttis, effuttii, effūttīre, effuttitum)
verbe transitif e intransitif IV conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | effūttĭor |
| II sing. | effūttīris, effūttīre |
| III sing. | effūttītur |
| I plur. | effūttīmur |
| II plur. | effūttimĭni |
| III plur. | effūttiuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | effūttiēbar |
| II sing. | effūttiebāris, effūttiebāre |
| III sing. | effūttiebātur |
| I plur. | effūttiebāmur |
| II plur. | effūttiebamĭni |
| III plur. | effūttiebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | effūttĭar |
| II sing. | effūttiēris, effūttiēre |
| III sing. | effūttiētur |
| I plur. | effūttiēmur |
| II plur. | effūttiemĭni |
| III plur. | effūttientur |
| PARFAIT |
| I sing. | effuttitus, a, um sum |
| II sing. | effuttitus, a, um es |
| III sing. | effuttitus, a, um est |
| I plur. | effuttiti, ae, a sumus |
| II plur. | effuttiti, ae, a estis |
| III plur. | effuttiti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | effuttitus, a, um eram |
| II sing. | effuttitus, a, um eras |
| III sing. | effuttitus, a, um erat |
| I plur. | effuttiti, ae, a eramus |
| II plur. | effuttiti, ae, a eratis |
| III plur. | effuttiti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | effuttitus, a, um ero |
| II sing. | effuttitus, a, um eris |
| III sing. | effuttitus, a, um erit |
| I plur. | effuttiti, ae, a erimus |
| II plur. | effuttiti, ae, a eritis |
| III plur. | effuttiti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | effūttĭar |
| II sing. | effūttiāris, effūttiāre |
| III sing. | effūttiātur |
| I plur. | effūttiāmur |
| II plur. | effūttiamĭni |
| III plur. | effūttiantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | effūttīrer |
| II sing. | effūttirēris, effuttiirēre |
| III sing. | effūttirētur |
| I plur. | effūttirēmur |
| II plur. | effūttirēmini |
| III plur. | effūttirentur |
| PARFAIT |
| I sing. | effuttitus, a, um sim |
| II sing. | effuttitus, a, um sis |
| III sing. | effuttitus, a, um sit |
| I plur. | effuttiti, ae, a simus |
| II plur. | effuttiti, ae, a sitis |
| III plur. | effuttiti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | effuttitus, a, um essem |
| II sing. | effuttitus, a, um esses |
| III sing. | effuttitus, a, um esset |
| I plur. | effuttiti, ae, a essemus |
| II plur. | effuttiti, ae, a essetis |
| III plur. | effuttiti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | effūttīre |
| II plur. | effūttimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | effūttītor |
| III sing. | effūttītor |
| II plur. | |
| III plur. | effūttiuntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| effuttitus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| effūttīri |
| PARFAIT |
| Singolare: | effuttitus, a, um esse |
| Plurale: | effuttiti, ae, a esse |
| FUTUR |
| effuttitum esse |
| GERUNDIVO |
| effūttiendus, a, um |
| SUPIN |
| effuttitu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:EFFUTTIOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|