Déclinaison / Conjugueur latin
ēmĭcor - Diathèse passive
(ēmĭco, ēmĭcas, emicavi, ēmĭcāre, emicatum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | ēmĭcor |
| II sing. | ēmĭcāris, ēmĭcāre |
| III sing. | ēmĭcātur |
| I plur. | ēmĭcāmur |
| II plur. | ēmĭcamĭni |
| III plur. | ēmĭcantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ēmĭcābar |
| II sing. | ēmĭcabāris, ēmĭcabāre |
| III sing. | ēmĭcabātur |
| I plur. | ēmĭcabāmur |
| II plur. | ēmĭcabamĭni |
| III plur. | ēmĭcabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | ēmĭcābor |
| II sing. | ēmĭcabĕris, ēmĭcabĕre |
| III sing. | ēmĭcabĭtur |
| I plur. | ēmĭcabĭmur |
| II plur. | ēmĭcabimĭni |
| III plur. | ēmĭcabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | emicatus, a, um sum |
| II sing. | emicatus, a, um es |
| III sing. | emicatus, a, um est |
| I plur. | emicati, ae, a sumus |
| II plur. | emicati, ae, a estis |
| III plur. | emicati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | emicatus, a, um eram |
| II sing. | emicatus, a, um eras |
| III sing. | emicatus, a, um erat |
| I plur. | emicati, ae, a eramus |
| II plur. | emicati, ae, a eratis |
| III plur. | emicati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | emicatus, a, um ero |
| II sing. | emicatus, a, um eris |
| III sing. | emicatus, a, um erit |
| I plur. | emicati, ae, a erimus |
| II plur. | emicati, ae, a eritis |
| III plur. | emicati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | ēmĭcer |
| II sing. | ēmĭcēris, ēmĭcēre |
| III sing. | ēmĭcētur |
| I plur. | ēmĭcēmur |
| II plur. | ēmĭcemĭni |
| III plur. | ēmĭcentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ēmĭcārer |
| II sing. | ēmĭcarēris, ēmĭcarēre |
| III sing. | ēmĭcarētur |
| I plur. | ēmĭcarēmur |
| II plur. | ēmĭcaremĭni |
| III plur. | ēmĭcarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | emicatus, a, um sim |
| II sing. | emicatus, a, um sis |
| III sing. | emicatus, a, um sit |
| I plur. | emicati, ae, a simus |
| II plur. | emicati, ae, a sitis |
| III plur. | emicati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | emicatus, a, um essem |
| II sing. | emicatus, a, um esses |
| III sing. | emicatus, a, um esset |
| I plur. | emicati, ae, a essemus |
| II plur. | emicati, ae, a essetis |
| III plur. | emicati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | ēmĭcāre |
| II plur. | ēmĭcamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | ēmĭcātor |
| III sing. | ēmĭcātor |
| II plur. | |
| III plur. | ēmĭcantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| emicatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| ēmĭcāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | emicatus, a, um esse |
| Plurale: | emicati, ae, a esse |
| FUTUR |
| emicatum esse |
| GERUNDIVO |
| ēmĭcandus, a, um |
| SUPIN |
| emicatu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:EMICOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|