Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | ēmūnĭor |
| II sing. | ēmūnīris, ēmūnīre |
| III sing. | ēmūnītur |
| I plur. | ēmūnīmur |
| II plur. | ēmūnimĭni |
| III plur. | ēmūniuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ēmūniēbar |
| II sing. | ēmūniebāris, ēmūniebāre |
| III sing. | ēmūniebātur |
| I plur. | ēmūniebāmur |
| II plur. | ēmūniebamĭni |
| III plur. | ēmūniebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | ēmūnĭar |
| II sing. | ēmūniēris, ēmūniēre |
| III sing. | ēmūniētur |
| I plur. | ēmūniēmur |
| II plur. | ēmūniemĭni |
| III plur. | ēmūnientur |
| PARFAIT |
| I sing. | emunitus, a, um sum |
| II sing. | emunitus, a, um es |
| III sing. | emunitus, a, um est |
| I plur. | emuniti, ae, a sumus |
| II plur. | emuniti, ae, a estis |
| III plur. | emuniti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | emunitus, a, um eram |
| II sing. | emunitus, a, um eras |
| III sing. | emunitus, a, um erat |
| I plur. | emuniti, ae, a eramus |
| II plur. | emuniti, ae, a eratis |
| III plur. | emuniti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | emunitus, a, um ero |
| II sing. | emunitus, a, um eris |
| III sing. | emunitus, a, um erit |
| I plur. | emuniti, ae, a erimus |
| II plur. | emuniti, ae, a eritis |
| III plur. | emuniti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | ēmūnĭar |
| II sing. | ēmūniāris, ēmūniāre |
| III sing. | ēmūniātur |
| I plur. | ēmūniāmur |
| II plur. | ēmūniamĭni |
| III plur. | ēmūniantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ēmūnīrer |
| II sing. | ēmūnirēris, emuniirēre |
| III sing. | ēmūnirētur |
| I plur. | ēmūnirēmur |
| II plur. | ēmūnirēmini |
| III plur. | ēmūnirentur |
| PARFAIT |
| I sing. | emunitus, a, um sim |
| II sing. | emunitus, a, um sis |
| III sing. | emunitus, a, um sit |
| I plur. | emuniti, ae, a simus |
| II plur. | emuniti, ae, a sitis |
| III plur. | emuniti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | emunitus, a, um essem |
| II sing. | emunitus, a, um esses |
| III sing. | emunitus, a, um esset |
| I plur. | emuniti, ae, a essemus |
| II plur. | emuniti, ae, a essetis |
| III plur. | emuniti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | ēmūnīre |
| II plur. | ēmūnimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | ēmūnītor |
| III sing. | ēmūnītor |
| II plur. | |
| III plur. | ēmūniuntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| emunitus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| ēmūnīri |
| PARFAIT |
| Singolare: | emunitus, a, um esse |
| Plurale: | emuniti, ae, a esse |
| FUTUR |
| emunitum esse |
| GERUNDIVO |
| ēmūniendus, a, um |
| SUPIN |
| emunitu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:EMUNIOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|