Déclinaison / Conjugueur latin
ērŭbesco - Diathèse active
(ērŭbesco, ērŭbescis, ērŭbescĕre, erubui)
verbe transitif e intransitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | ērŭbesco |
| II sing. | ērŭbescis |
| III sing. | ērŭbescit |
| I plur. | ērŭbescĭmus |
| II plur. | ērŭbescĭtis |
| III plur. | ērŭbescunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ērŭbescēbam |
| II sing. | ērŭbescēbas |
| III sing. | ērŭbescēbat |
| I plur. | ērŭbescebāmus |
| II plur. | ērŭbescebātis |
| III plur. | ērŭbescēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | ērŭbescam |
| II sing. | ērŭbesces |
| III sing. | ērŭbescet |
| I plur. | ērŭbescēmus |
| II plur. | ērŭbescētis |
| III plur. | ērŭbescent |
| PARFAIT |
| I sing. | erubui |
| II sing. | erubuisti |
| III sing. | erubuit |
| I plur. | erubuĭmus |
| II plur. | erubuistis |
| III plur. | erubuērunt, erubuēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | erubuĕram |
| II sing. | erubuĕras |
| III sing. | erubuĕrat |
| I plur. | erubuerāmus |
| II plur. | erubuerātis |
| III plur. | erubuĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | erubuĕro |
| II sing. | erubuĕris |
| III sing. | erubuĕrit |
| I plur. | erubuerĭmus |
| II plur. | erubuerĭtis |
| III plur. | erubuĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | ērŭbescam |
| II sing. | ērŭbescas |
| III sing. | ērŭbescat |
| I plur. | ērŭbescāmus |
| II plur. | ērŭbescātis |
| III plur. | ērŭbescant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ērŭbescĕrem |
| II sing. | ērŭbescĕres |
| III sing. | ērŭbescĕret |
| I plur. | ērŭbescerēmus |
| II plur. | ērŭbescerētis |
| III plur. | ērŭbescĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | erubuĕrim |
| II sing. | erubuĕris |
| III sing. | erubuĕrit |
| I plur. | erubuerĭmus |
| II plur. | erubuerĭtis |
| III plur. | erubuĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | erubuissem |
| II sing. | erubuisses |
| III sing. | erubuisset |
| I plur. | erubuissēmus |
| II plur. | erubuissētis |
| III plur. | erubuissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | ērŭbescĕ |
| II plur. | ērŭbescĭte |
| FUTUR |
| II sing. | ērŭbescĭto |
| III sing. | ērŭbescĭto |
| II plur. | ērŭbescitōte |
| III plur. | ērŭbescunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| ērŭbescens, entis |
| FUTUR |
| |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| ērŭbescĕre |
| PARFAIT |
| erubuisse |
| FUTUR |
| Singolare: | |
| Plurale: | |
| GERUNDIF |
| Génitif: | ērŭbescendi |
| Datif: | ērŭbescendo |
| Accusatif: | ad ērŭbescendum |
| Ablatif: | ērŭbescendo |
| SUPIN |
| |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:ERUBESCO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|