Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | ēvello |
| II sing. | ēvellis |
| III sing. | ēvellit |
| I plur. | ēvellĭmus |
| II plur. | ēvellĭtis |
| III plur. | ēvellunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ēvellēbam |
| II sing. | ēvellēbas |
| III sing. | ēvellēbat |
| I plur. | ēvellebāmus |
| II plur. | ēvellebātis |
| III plur. | ēvellēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | ēvellam |
| II sing. | ēvelles |
| III sing. | ēvellet |
| I plur. | ēvellēmus |
| II plur. | ēvellētis |
| III plur. | ēvellent |
| PARFAIT |
| I sing. | evelli o evulsi |
| II sing. | evellisti o evulsisti |
| III sing. | evellit o evulsit |
| I plur. | evellĭmus o evulsĭmus |
| II plur. | evellistis o evulsistis |
| III plur. | evellērunt o evulsērunt, ēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | evellĕram o evulsĕram |
| II sing. | evellĕras o evulsĕras |
| III sing. | evellĕrat o evulsĕrat |
| I plur. | evellerāmus o evulserāmus |
| II plur. | evellerātis o evulserātis |
| III plur. | evellĕrant o evulsĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | evellĕro o evulsĕro |
| II sing. | evellĕris o evulsĕris |
| III sing. | evellĕrit o evulsĕrit |
| I plur. | evellerĭmus o evulserĭmus |
| II plur. | evellerĭtis o evulserĭtis |
| III plur. | evellĕrint o evulsĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | ēvellam |
| II sing. | ēvellas |
| III sing. | ēvellat |
| I plur. | ēvellāmus |
| II plur. | ēvellātis |
| III plur. | ēvellant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ēvellĕrem |
| II sing. | ēvellĕres |
| III sing. | ēvellĕret |
| I plur. | ēvellerēmus |
| II plur. | ēvellerētis |
| III plur. | ēvellĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | evellĕrim o evulsĕrim |
| II sing. | evellĕris o evulsĕris |
| III sing. | evellĕrit o evulsĕrit |
| I plur. | evellerĭmus o evulserĭmus |
| II plur. | evellerĭtis o evulserĭtis |
| III plur. | evellĕrint o evulsĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | evellissem o evulsissem |
| II sing. | evellisses o evulsisses |
| III sing. | evellisset o evulsisset |
| I plur. | evellissēmus o evulsissēmus |
| II plur. | evellissētis o evulsissētis |
| III plur. | evellissent o evulsissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | ēvellĕ |
| II plur. | ēvellĭte |
| FUTUR |
| II sing. | ēvellĭto |
| III sing. | ēvellĭto |
| II plur. | ēvellitōte |
| III plur. | ēvellunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| ēvellens, entis |
| FUTUR |
| evulsūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| ēvellĕre |
| PARFAIT |
| evellisse o evulsisse |
| FUTUR |
| Singolare: | evulsūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | evulsūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | ēvellendi |
| Datif: | ēvellendo |
| Accusatif: | ad ēvellendum |
| Ablatif: | ēvellendo |
| SUPIN |
| evulsum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:EVELLO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|