Déclinaison / Conjugueur latin
ēventĭlor - Diathèse passive
(ēventĭlo, ēventĭlas, eventilavi, ēventĭlāre, eventilatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | ēventĭlor |
| II sing. | ēventĭlāris, ēventĭlāre |
| III sing. | ēventĭlātur |
| I plur. | ēventĭlāmur |
| II plur. | ēventĭlamĭni |
| III plur. | ēventĭlantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ēventĭlābar |
| II sing. | ēventĭlabāris, ēventĭlabāre |
| III sing. | ēventĭlabātur |
| I plur. | ēventĭlabāmur |
| II plur. | ēventĭlabamĭni |
| III plur. | ēventĭlabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | ēventĭlābor |
| II sing. | ēventĭlabĕris, ēventĭlabĕre |
| III sing. | ēventĭlabĭtur |
| I plur. | ēventĭlabĭmur |
| II plur. | ēventĭlabimĭni |
| III plur. | ēventĭlabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | eventilatus, a, um sum |
| II sing. | eventilatus, a, um es |
| III sing. | eventilatus, a, um est |
| I plur. | eventilati, ae, a sumus |
| II plur. | eventilati, ae, a estis |
| III plur. | eventilati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | eventilatus, a, um eram |
| II sing. | eventilatus, a, um eras |
| III sing. | eventilatus, a, um erat |
| I plur. | eventilati, ae, a eramus |
| II plur. | eventilati, ae, a eratis |
| III plur. | eventilati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | eventilatus, a, um ero |
| II sing. | eventilatus, a, um eris |
| III sing. | eventilatus, a, um erit |
| I plur. | eventilati, ae, a erimus |
| II plur. | eventilati, ae, a eritis |
| III plur. | eventilati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | ēventĭler |
| II sing. | ēventĭlēris, ēventĭlēre |
| III sing. | ēventĭlētur |
| I plur. | ēventĭlēmur |
| II plur. | ēventĭlemĭni |
| III plur. | ēventĭlentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ēventĭlārer |
| II sing. | ēventĭlarēris, ēventĭlarēre |
| III sing. | ēventĭlarētur |
| I plur. | ēventĭlarēmur |
| II plur. | ēventĭlaremĭni |
| III plur. | ēventĭlarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | eventilatus, a, um sim |
| II sing. | eventilatus, a, um sis |
| III sing. | eventilatus, a, um sit |
| I plur. | eventilati, ae, a simus |
| II plur. | eventilati, ae, a sitis |
| III plur. | eventilati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | eventilatus, a, um essem |
| II sing. | eventilatus, a, um esses |
| III sing. | eventilatus, a, um esset |
| I plur. | eventilati, ae, a essemus |
| II plur. | eventilati, ae, a essetis |
| III plur. | eventilati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | ēventĭlāre |
| II plur. | ēventĭlamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | ēventĭlātor |
| III sing. | ēventĭlātor |
| II plur. | |
| III plur. | ēventĭlantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| eventilatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| ēventĭlāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | eventilatus, a, um esse |
| Plurale: | eventilati, ae, a esse |
| FUTUR |
| eventilatum esse |
| GERUNDIVO |
| ēventĭlandus, a, um | |