Déclinaison / Conjugueur latin
exăcerbo - Diathèse active
(exăcerbo, exăcerbas, exacerbavi, exăcerbāre, exacerbatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | exăcerbo |
| II sing. | exăcerbas |
| III sing. | exăcerbat |
| I plur. | exăcerbāmus |
| II plur. | exăcerbātis |
| III plur. | exăcerbant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | exăcerbābam |
| II sing. | exăcerbābas |
| III sing. | exăcerbābat |
| I plur. | exăcerbabāmus |
| II plur. | exăcerbabātis |
| III plur. | exăcerbābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | exăcerbābo |
| II sing. | exăcerbābis |
| III sing. | exăcerbābit |
| I plur. | exăcerbabĭmus |
| II plur. | exăcerbabĭtis |
| III plur. | exăcerbābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | exacerbavi |
| II sing. | exacerbavisti |
| III sing. | exacerbavit |
| I plur. | exacerbavĭmus |
| II plur. | exacerbavistis |
| III plur. | exacerbavērunt, exacerbavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | exacerbavĕram |
| II sing. | exacerbavĕras |
| III sing. | exacerbavĕrat |
| I plur. | exacerbaverāmus |
| II plur. | exacerbaverātis |
| III plur. | exacerbavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | exacerbavĕro |
| II sing. | exacerbavĕris |
| III sing. | exacerbavĕrit |
| I plur. | exacerbaverĭmus |
| II plur. | exacerbaverĭtis |
| III plur. | exacerbavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | exăcerbem |
| II sing. | exăcerbes |
| III sing. | exăcerbet |
| I plur. | exăcerbēmus |
| II plur. | exăcerbētis |
| III plur. | exăcerbent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | exăcerbārem |
| II sing. | exăcerbāres |
| III sing. | exăcerbāret |
| I plur. | exăcerbarēmus |
| II plur. | exăcerbarētis |
| III plur. | exăcerbārent |
| PARFAIT |
| I sing. | exacerbavĕrim |
| II sing. | exacerbavĕris |
| III sing. | exacerbavĕrit |
| I plur. | exacerbaverĭmus |
| II plur. | exacerbaverĭtis |
| III plur. | exacerbavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | exacerbavissem |
| II sing. | exacerbavisses |
| III sing. | exacerbavisset |
| I plur. | exacerbavissēmus |
| II plur. | exacerbavissētis |
| III plur. | exacerbavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | exăcerba |
| II plur. | exăcerbāte |
| FUTUR |
| II sing. | exăcerbāto |
| III sing. | exăcerbāto |
| II plur. | exăcerbatōte |
| III plur. | exăcerbanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| exăcerbans, antis |
| FUTUR |
| exacerbatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| exăcerbāre |
| PARFAIT |
| exacerbavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | exacerbatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | exacerbatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | exăcerbandi |
| Datif: | exăcerbando |
| Accusatif: | ad exăcerbandum |
| Ablatif: | exăcerbando |
| SUPIN |
| exacerbatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:EXACERBO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|