Déclinaison / Conjugueur latin
exăcerbor - Diathèse passive
(exăcerbo, exăcerbas, exacerbavi, exăcerbāre, exacerbatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | exăcerbor |
| II sing. | exăcerbāris, exăcerbāre |
| III sing. | exăcerbātur |
| I plur. | exăcerbāmur |
| II plur. | exăcerbamĭni |
| III plur. | exăcerbantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | exăcerbābar |
| II sing. | exăcerbabāris, exăcerbabāre |
| III sing. | exăcerbabātur |
| I plur. | exăcerbabāmur |
| II plur. | exăcerbabamĭni |
| III plur. | exăcerbabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | exăcerbābor |
| II sing. | exăcerbabĕris, exăcerbabĕre |
| III sing. | exăcerbabĭtur |
| I plur. | exăcerbabĭmur |
| II plur. | exăcerbabimĭni |
| III plur. | exăcerbabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | exacerbatus, a, um sum |
| II sing. | exacerbatus, a, um es |
| III sing. | exacerbatus, a, um est |
| I plur. | exacerbati, ae, a sumus |
| II plur. | exacerbati, ae, a estis |
| III plur. | exacerbati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | exacerbatus, a, um eram |
| II sing. | exacerbatus, a, um eras |
| III sing. | exacerbatus, a, um erat |
| I plur. | exacerbati, ae, a eramus |
| II plur. | exacerbati, ae, a eratis |
| III plur. | exacerbati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | exacerbatus, a, um ero |
| II sing. | exacerbatus, a, um eris |
| III sing. | exacerbatus, a, um erit |
| I plur. | exacerbati, ae, a erimus |
| II plur. | exacerbati, ae, a eritis |
| III plur. | exacerbati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | exăcerber |
| II sing. | exăcerbēris, exăcerbēre |
| III sing. | exăcerbētur |
| I plur. | exăcerbēmur |
| II plur. | exăcerbemĭni |
| III plur. | exăcerbentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | exăcerbārer |
| II sing. | exăcerbarēris, exăcerbarēre |
| III sing. | exăcerbarētur |
| I plur. | exăcerbarēmur |
| II plur. | exăcerbaremĭni |
| III plur. | exăcerbarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | exacerbatus, a, um sim |
| II sing. | exacerbatus, a, um sis |
| III sing. | exacerbatus, a, um sit |
| I plur. | exacerbati, ae, a simus |
| II plur. | exacerbati, ae, a sitis |
| III plur. | exacerbati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | exacerbatus, a, um essem |
| II sing. | exacerbatus, a, um esses |
| III sing. | exacerbatus, a, um esset |
| I plur. | exacerbati, ae, a essemus |
| II plur. | exacerbati, ae, a essetis |
| III plur. | exacerbati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | exăcerbāre |
| II plur. | exăcerbamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | exăcerbātor |
| III sing. | exăcerbātor |
| II plur. | |
| III plur. | exăcerbantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| exacerbatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| exăcerbāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | exacerbatus, a, um esse |
| Plurale: | exacerbati, ae, a esse |
| FUTUR |
| exacerbatum esse |
| GERUNDIVO |
| exăcerbandus, a, um | |