Déclinaison / Conjugueur latin
exăcervo - Diathèse active
(exăcervo, exăcervas, exăcervāre, exacervavi)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | exăcervo |
| II sing. | exăcervas |
| III sing. | exăcervat |
| I plur. | exăcervāmus |
| II plur. | exăcervātis |
| III plur. | exăcervant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | exăcervābam |
| II sing. | exăcervābas |
| III sing. | exăcervābat |
| I plur. | exăcervabāmus |
| II plur. | exăcervabātis |
| III plur. | exăcervābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | exăcervābo |
| II sing. | exăcervābis |
| III sing. | exăcervābit |
| I plur. | exăcervabĭmus |
| II plur. | exăcervabĭtis |
| III plur. | exăcervābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | exacervavi |
| II sing. | exacervavisti |
| III sing. | exacervavit |
| I plur. | exacervavĭmus |
| II plur. | exacervavistis |
| III plur. | exacervavēreunt, exacervavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | exacervavĕram |
| II sing. | exacervavĕras |
| III sing. | exacervavĕrat |
| I plur. | exacervaverāmus |
| II plur. | exacervaverātis |
| III plur. | exacervavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | exacervavĕro |
| II sing. | exacervavĕris |
| III sing. | exacervavĕrit |
| I plur. | exacervaverĭmus |
| II plur. | exacervaverĭtis |
| III plur. | exacervavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | exăcervem |
| II sing. | exăcerves |
| III sing. | exăcervet |
| I plur. | exăcervēmus |
| II plur. | exăcervētis |
| III plur. | exăcervent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | exăcervārem |
| II sing. | exăcervāres |
| III sing. | exăcervāret |
| I plur. | exăcervarēmus |
| II plur. | exăcervarētis |
| III plur. | exăcervārent |
| PARFAIT |
| I sing. | exacervavĕrim |
| II sing. | exacervavĕris |
| III sing. | exacervavĕrit |
| I plur. | exacervaverĭmus |
| II plur. | exacervaverĭtis |
| III plur. | exacervavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | exacervavissem |
| II sing. | exacervavisses |
| III sing. | exacervavisset |
| I plur. | exacervavissēmus |
| II plur. | exacervavissētis |
| III plur. | exacervavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | exăcerva |
| II plur. | exăcervāte |
| FUTUR |
| II sing. | exăcervāto |
| III sing. | exăcervāto |
| II plur. | exăcervatōte |
| III plur. | exăcervanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| exăcervans, antis |
| FUTUR |
| |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| exăcervāre |
| PARFAIT |
| exacervavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | |
| Plurale: | |
| GERUNDIF |
| Génitif: | exăcervandi |
| Datif: | exăcervando |
| Accusatif: | ad exăcervandum |
| Ablatif: | exăcervando |
| SUPIN |
| |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:EXACERVO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|