Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | excusabilis |
| Gen. | excusabilis |
| Dat. | excusabili |
| Acc. | excusabilem |
| Abl. | excusabili |
| Voc. | excusabilis |
| PLURIEL |
| Nom. | excusabiles |
| Gen. | excusabilĭum |
| Dat. | excusabilĭbus |
| Acc. | excusabiles |
| Abl. | excusabilĭbus |
| Voc. | excusabiles |
| SINGULIER |
| Nom. | excusabilis |
| Gen. | excusabilis |
| Dat. | excusabili |
| Acc. | excusabilem |
| Abl. | excusabili |
| Voc. | excusabilis |
| PLURIEL |
| Nom. | excusabiles |
| Gen. | excusabilĭum |
| Dat. | excusabilĭbus |
| Acc. | excusabiles |
| Abl. | excusabilĭbus |
| Voc. | excusabiles |
| SINGULIER |
| Nom. | excusabile |
| Gen. | excusabilis |
| Dat. | excusabili |
| Acc. | excusabile |
| Abl. | excusabili |
| Voc. | excusabile |
| PLURIEL |
| Nom. | excusabilĭa |
| Gen. | excusabilĭum |
| Dat. | excusabilĭbus |
| Acc. | excusabilĭa |
| Abl. | excusabilĭbus | |