Déclinaison / Conjugueur latin
existumo - Diathèse active
(existumo, existumas, existumavi, existumāre, existumatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | existumo |
| II sing. | existumas |
| III sing. | existumat |
| I plur. | existumāmus |
| II plur. | existumātis |
| III plur. | existumant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | existumābam |
| II sing. | existumābas |
| III sing. | existumābat |
| I plur. | existumabāmus |
| II plur. | existumabātis |
| III plur. | existumābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | existumābo |
| II sing. | existumābis |
| III sing. | existumābit |
| I plur. | existumabĭmus |
| II plur. | existumabĭtis |
| III plur. | existumābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | existumavi |
| II sing. | existumavisti |
| III sing. | existumavit |
| I plur. | existumavĭmus |
| II plur. | existumavistis |
| III plur. | existumavērunt, existumavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | existumavĕram |
| II sing. | existumavĕras |
| III sing. | existumavĕrat |
| I plur. | existumaverāmus |
| II plur. | existumaverātis |
| III plur. | existumavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | existumavĕro |
| II sing. | existumavĕris |
| III sing. | existumavĕrit |
| I plur. | existumaverĭmus |
| II plur. | existumaverĭtis |
| III plur. | existumavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | existumem |
| II sing. | existumes |
| III sing. | existumet |
| I plur. | existumēmus |
| II plur. | existumētis |
| III plur. | existument |
| IMPARFAIT |
| I sing. | existumārem |
| II sing. | existumāres |
| III sing. | existumāret |
| I plur. | existumarēmus |
| II plur. | existumarētis |
| III plur. | existumārent |
| PARFAIT |
| I sing. | existumavĕrim |
| II sing. | existumavĕris |
| III sing. | existumavĕrit |
| I plur. | existumaverĭmus |
| II plur. | existumaverĭtis |
| III plur. | existumavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | existumavissem |
| II sing. | existumavisses |
| III sing. | existumavisset |
| I plur. | existumavissēmus |
| II plur. | existumavissētis |
| III plur. | existumavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | existuma |
| II plur. | existumāte |
| FUTUR |
| II sing. | existumāto |
| III sing. | existumāto |
| II plur. | existumatōte |
| III plur. | existumanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| existumans, antis |
| FUTUR |
| existumatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| existumāre |
| PARFAIT |
| existumavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | existumatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | existumatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | existumandi |
| Datif: | existumando |
| Accusatif: | ad existumandum |
| Ablatif: | existumando |
| SUPIN |
| existumatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:EXISTUMO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|