Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | exitiabilis |
| Gen. | exitiabilis |
| Dat. | exitiabili |
| Acc. | exitiabilem |
| Abl. | exitiabili |
| Voc. | exitiabilis |
| PLURIEL |
| Nom. | exitiabiles |
| Gen. | exitiabilĭum |
| Dat. | exitiabilĭbus |
| Acc. | exitiabiles |
| Abl. | exitiabilĭbus |
| Voc. | exitiabiles |
| SINGULIER |
| Nom. | exitiabilis |
| Gen. | exitiabilis |
| Dat. | exitiabili |
| Acc. | exitiabilem |
| Abl. | exitiabili |
| Voc. | exitiabilis |
| PLURIEL |
| Nom. | exitiabiles |
| Gen. | exitiabilĭum |
| Dat. | exitiabilĭbus |
| Acc. | exitiabiles |
| Abl. | exitiabilĭbus |
| Voc. | exitiabiles |
| SINGULIER |
| Nom. | exitiabile |
| Gen. | exitiabilis |
| Dat. | exitiabili |
| Acc. | exitiabile |
| Abl. | exitiabili |
| Voc. | exitiabile |
| PLURIEL |
| Nom. | exitiabilĭa |
| Gen. | exitiabilĭum |
| Dat. | exitiabilĭbus |
| Acc. | exitiabilĭa |
| Abl. | exitiabilĭbus | |