Déclinaison / Conjugueur latin
expurĭgor - Diathèse passive
(expurĭgo, expurĭgas, expurigavi, expurĭgāre, expurigatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | expurĭgor |
| II sing. | expurĭgāris, expurĭgāre |
| III sing. | expurĭgātur |
| I plur. | expurĭgāmur |
| II plur. | expurĭgamĭni |
| III plur. | expurĭgantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | expurĭgābar |
| II sing. | expurĭgabāris, expurĭgabāre |
| III sing. | expurĭgabātur |
| I plur. | expurĭgabāmur |
| II plur. | expurĭgabamĭni |
| III plur. | expurĭgabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | expurĭgābor |
| II sing. | expurĭgabĕris, expurĭgabĕre |
| III sing. | expurĭgabĭtur |
| I plur. | expurĭgabĭmur |
| II plur. | expurĭgabimĭni |
| III plur. | expurĭgabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | expurigatus, a, um sum |
| II sing. | expurigatus, a, um es |
| III sing. | expurigatus, a, um est |
| I plur. | expurigati, ae, a sumus |
| II plur. | expurigati, ae, a estis |
| III plur. | expurigati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | expurigatus, a, um eram |
| II sing. | expurigatus, a, um eras |
| III sing. | expurigatus, a, um erat |
| I plur. | expurigati, ae, a eramus |
| II plur. | expurigati, ae, a eratis |
| III plur. | expurigati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | expurigatus, a, um ero |
| II sing. | expurigatus, a, um eris |
| III sing. | expurigatus, a, um erit |
| I plur. | expurigati, ae, a erimus |
| II plur. | expurigati, ae, a eritis |
| III plur. | expurigati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | expurĭger |
| II sing. | expurĭgēris, expurĭgēre |
| III sing. | expurĭgētur |
| I plur. | expurĭgēmur |
| II plur. | expurĭgemĭni |
| III plur. | expurĭgentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | expurĭgārer |
| II sing. | expurĭgarēris, expurĭgarēre |
| III sing. | expurĭgarētur |
| I plur. | expurĭgarēmur |
| II plur. | expurĭgaremĭni |
| III plur. | expurĭgarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | expurigatus, a, um sim |
| II sing. | expurigatus, a, um sis |
| III sing. | expurigatus, a, um sit |
| I plur. | expurigati, ae, a simus |
| II plur. | expurigati, ae, a sitis |
| III plur. | expurigati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | expurigatus, a, um essem |
| II sing. | expurigatus, a, um esses |
| III sing. | expurigatus, a, um esset |
| I plur. | expurigati, ae, a essemus |
| II plur. | expurigati, ae, a essetis |
| III plur. | expurigati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | expurĭgāre |
| II plur. | expurĭgamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | expurĭgātor |
| III sing. | expurĭgātor |
| II plur. | |
| III plur. | expurĭgantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| expurigatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| expurĭgāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | expurigatus, a, um esse |
| Plurale: | expurigati, ae, a esse |
| FUTUR |
| expurigatum esse |
| GERUNDIVO |
| expurĭgandus, a, um | |