Déclinaison / Conjugueur latin
exulcĕro - Diathèse active
(exulcĕro, exulcĕras, exulceravi, exulcĕrāre, exulceratum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | exulcĕro |
| II sing. | exulcĕras |
| III sing. | exulcĕrat |
| I plur. | exulcĕrāmus |
| II plur. | exulcĕrātis |
| III plur. | exulcĕrant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | exulcĕrābam |
| II sing. | exulcĕrābas |
| III sing. | exulcĕrābat |
| I plur. | exulcĕrabāmus |
| II plur. | exulcĕrabātis |
| III plur. | exulcĕrābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | exulcĕrābo |
| II sing. | exulcĕrābis |
| III sing. | exulcĕrābit |
| I plur. | exulcĕrabĭmus |
| II plur. | exulcĕrabĭtis |
| III plur. | exulcĕrābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | exulceravi |
| II sing. | exulceravisti |
| III sing. | exulceravit |
| I plur. | exulceravĭmus |
| II plur. | exulceravistis |
| III plur. | exulceravērunt, exulceravēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | exulceravĕram |
| II sing. | exulceravĕras |
| III sing. | exulceravĕrat |
| I plur. | exulceraverāmus |
| II plur. | exulceraverātis |
| III plur. | exulceravĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | exulceravĕro |
| II sing. | exulceravĕris |
| III sing. | exulceravĕrit |
| I plur. | exulceraverĭmus |
| II plur. | exulceraverĭtis |
| III plur. | exulceravĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | exulcĕrem |
| II sing. | exulcĕres |
| III sing. | exulcĕret |
| I plur. | exulcĕrēmus |
| II plur. | exulcĕrētis |
| III plur. | exulcĕrent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | exulcĕrārem |
| II sing. | exulcĕrāres |
| III sing. | exulcĕrāret |
| I plur. | exulcĕrarēmus |
| II plur. | exulcĕrarētis |
| III plur. | exulcĕrārent |
| PARFAIT |
| I sing. | exulceravĕrim |
| II sing. | exulceravĕris |
| III sing. | exulceravĕrit |
| I plur. | exulceraverĭmus |
| II plur. | exulceraverĭtis |
| III plur. | exulceravĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | exulceravissem |
| II sing. | exulceravisses |
| III sing. | exulceravisset |
| I plur. | exulceravissēmus |
| II plur. | exulceravissētis |
| III plur. | exulceravissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | exulcĕra |
| II plur. | exulcĕrāte |
| FUTUR |
| II sing. | exulcĕrāto |
| III sing. | exulcĕrāto |
| II plur. | exulcĕratōte |
| III plur. | exulcĕranto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| exulcĕrans, antis |
| FUTUR |
| exulceratūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| exulcĕrāre |
| PARFAIT |
| exulceravisse |
| FUTUR |
| Singolare: | exulceratūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | exulceratūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | exulcĕrandi |
| Datif: | exulcĕrando |
| Accusatif: | ad exulcĕrandum |
| Ablatif: | exulcĕrando |
| SUPIN |
| exulceratum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:EXULCERO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|