Déclinaison / Conjugueur latin
exŭlor - Diathèse passive
(exŭlo, exŭlas, exulavi, exŭlāre, exulatum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | exŭlor |
| II sing. | exŭlāris, exŭlāre |
| III sing. | exŭlātur |
| I plur. | exŭlāmur |
| II plur. | exŭlamĭni |
| III plur. | exŭlantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | exŭlābar |
| II sing. | exŭlabāris, exŭlabāre |
| III sing. | exŭlabātur |
| I plur. | exŭlabāmur |
| II plur. | exŭlabamĭni |
| III plur. | exŭlabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | exŭlābor |
| II sing. | exŭlabĕris, exŭlabĕre |
| III sing. | exŭlabĭtur |
| I plur. | exŭlabĭmur |
| II plur. | exŭlabimĭni |
| III plur. | exŭlabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | exulatus, a, um sum |
| II sing. | exulatus, a, um es |
| III sing. | exulatus, a, um est |
| I plur. | exulati, ae, a sumus |
| II plur. | exulati, ae, a estis |
| III plur. | exulati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | exulatus, a, um eram |
| II sing. | exulatus, a, um eras |
| III sing. | exulatus, a, um erat |
| I plur. | exulati, ae, a eramus |
| II plur. | exulati, ae, a eratis |
| III plur. | exulati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | exulatus, a, um ero |
| II sing. | exulatus, a, um eris |
| III sing. | exulatus, a, um erit |
| I plur. | exulati, ae, a erimus |
| II plur. | exulati, ae, a eritis |
| III plur. | exulati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | exŭler |
| II sing. | exŭlēris, exŭlēre |
| III sing. | exŭlētur |
| I plur. | exŭlēmur |
| II plur. | exŭlemĭni |
| III plur. | exŭlentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | exŭlārer |
| II sing. | exŭlarēris, exŭlarēre |
| III sing. | exŭlarētur |
| I plur. | exŭlarēmur |
| II plur. | exŭlaremĭni |
| III plur. | exŭlarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | exulatus, a, um sim |
| II sing. | exulatus, a, um sis |
| III sing. | exulatus, a, um sit |
| I plur. | exulati, ae, a simus |
| II plur. | exulati, ae, a sitis |
| III plur. | exulati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | exulatus, a, um essem |
| II sing. | exulatus, a, um esses |
| III sing. | exulatus, a, um esset |
| I plur. | exulati, ae, a essemus |
| II plur. | exulati, ae, a essetis |
| III plur. | exulati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | exŭlāre |
| II plur. | exŭlamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | exŭlātor |
| III sing. | exŭlātor |
| II plur. | |
| III plur. | exŭlantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| exulatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| exŭlāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | exulatus, a, um esse |
| Plurale: | exulati, ae, a esse |
| FUTUR |
| exulatum esse |
| GERUNDIVO |
| exŭlandus, a, um |
| SUPIN |
| exulatu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:EXULOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|