Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | frustratorius |
| Gen. | frustratorii |
| Dat. | frustratorio |
| Acc. | frustratorium |
| Abl. | frustratorio |
| Voc. | frustratorie |
| PLURIEL |
| Nom. | frustratorii |
| Gen. | frustratoriōrum |
| Dat. | frustratoriis |
| Acc. | frustratorios |
| Abl. | frustratoriis |
| Voc. | frustratorii |
| SINGULIER |
| Nom. | frustratoriă |
| Gen. | frustratoriae |
| Dat. | frustratoriae |
| Acc. | frustratoriam |
| Abl. | frustratoriā |
| Voc. | frustratoriă |
| PLURIEL |
| Nom. | frustratoriae |
| Gen. | frustratoriārum |
| Dat. | frustratoriis |
| Acc. | frustratorias |
| Abl. | frustratoriis |
| Voc. | frustratoriae |
| SINGULIER |
| Nom. | frustratorium |
| Gen. | frustratorii |
| Dat. | frustratorio |
| Acc. | frustratorium |
| Abl. | frustratorio |
| Voc. | frustratorium |
| PLURIEL |
| Nom. | frustratoria |
| Gen. | frustratoriōrum |
| Dat. | frustratoriis |
| Acc. | frustratoria |
| Abl. | frustratoriis | |