Déclinaison / Conjugueur latin
incŭbo - Diathèse active
(incŭbo, incŭbas, incubui, incŭbāre, incubitum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | incŭbo |
| II sing. | incŭbas |
| III sing. | incŭbat |
| I plur. | incŭbāmus |
| II plur. | incŭbātis |
| III plur. | incŭbant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | incŭbābam |
| II sing. | incŭbābas |
| III sing. | incŭbābat |
| I plur. | incŭbabāmus |
| II plur. | incŭbabātis |
| III plur. | incŭbābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | incŭbābo |
| II sing. | incŭbābis |
| III sing. | incŭbābit |
| I plur. | incŭbabĭmus |
| II plur. | incŭbabĭtis |
| III plur. | incŭbābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | incubui o incubavi |
| II sing. | incubuisti o incubavisti |
| III sing. | incubuit o incubavit |
| I plur. | incubuĭmus o incubavĭmus |
| II plur. | incubuistis o incubavistis |
| III plur. | incubuērunt o incubavērunt, ēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | incubuĕram o incubavĕram |
| II sing. | incubuĕras o incubavĕras |
| III sing. | incubuĕrat o incubavĕrat |
| I plur. | incubuerāmus o incubaverāmus |
| II plur. | incubuerātis o incubaverātis |
| III plur. | incubuĕrant o incubavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | incubuĕro o incubavĕro |
| II sing. | incubuĕris o incubavĕris |
| III sing. | incubuĕrit o incubavĕrit |
| I plur. | incubuerĭmus o incubaverĭmus |
| II plur. | incubuerĭtis o incubaverĭtis |
| III plur. | incubuĕrint o incubavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | incŭbem |
| II sing. | incŭbes |
| III sing. | incŭbet |
| I plur. | incŭbēmus |
| II plur. | incŭbētis |
| III plur. | incŭbent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | incŭbārem |
| II sing. | incŭbāres |
| III sing. | incŭbāret |
| I plur. | incŭbarēmus |
| II plur. | incŭbarētis |
| III plur. | incŭbārent |
| PARFAIT |
| I sing. | incubuĕrim o incubavĕrim |
| II sing. | incubuĕris o incubavĕris |
| III sing. | incubuĕrit o incubavĕrit |
| I plur. | incubuerĭmus o incubaverĭmus |
| II plur. | incubuerĭtis o incubaverĭtis |
| III plur. | incubuĕrint o incubavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | incubuissem o incubavissem |
| II sing. | incubuisses o incubavisses |
| III sing. | incubuisset o incubavisset |
| I plur. | incubuissēmus o incubavissēmus |
| II plur. | incubuissētis o incubavissētis |
| III plur. | incubuissent o incubavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | incŭba |
| II plur. | incŭbāte |
| FUTUR |
| II sing. | incŭbāto |
| III sing. | incŭbāto |
| II plur. | incŭbatōte |
| III plur. | incŭbanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| incŭbans, antis |
| FUTUR |
| incubitūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| incŭbāre |
| PARFAIT |
| incubuisse o incubavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | incubitūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | incubitūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | incŭbandi |
| Datif: | incŭbando |
| Accusatif: | ad incŭbandum |
| Ablatif: | incŭbando |
| SUPIN |
| incubitum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INCUBO200}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|