Déclinaison / Conjugueur latin
incŭbor - Diathèse passive
(incŭbo, incŭbas, incubui, incŭbāre, incubitum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | incŭbor |
| II sing. | incŭbāris, incŭbāre |
| III sing. | incŭbātur |
| I plur. | incŭbāmur |
| II plur. | incŭbamĭni |
| III plur. | incŭbantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | incŭbābar |
| II sing. | incŭbabāris, incŭbabāre |
| III sing. | incŭbabātur |
| I plur. | incŭbabāmur |
| II plur. | incŭbabamĭni |
| III plur. | incŭbabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | incŭbābor |
| II sing. | incŭbabĕris, incŭbabĕre |
| III sing. | incŭbabĭtur |
| I plur. | incŭbabĭmur |
| II plur. | incŭbabimĭni |
| III plur. | incŭbabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | incubitus o incubatus, a, um sum |
| II sing. | incubitus o incubatus, a, um es |
| III sing. | incubitus o incubatus, a, um est |
| I plur. | incubiti o incubati, ae, a sumus |
| II plur. | incubiti o incubati, ae, a estis |
| III plur. | incubiti o incubati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | incubitus o incubatus, a, um eram |
| II sing. | incubitus o incubatus, a, um eras |
| III sing. | incubitus o incubatus, a, um erat |
| I plur. | incubiti o incubati, ae, a eramus |
| II plur. | incubiti o incubati, ae, a eratis |
| III plur. | incubiti o incubati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | incubitus o incubatus, a, um ero |
| II sing. | incubitus o incubatus, a, um eris |
| III sing. | incubitus o incubatus, a, um erit |
| I plur. | incubiti o incubati, ae, a erimus |
| II plur. | incubiti o incubati, ae, a eritis |
| III plur. | incubiti o incubati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | incŭber |
| II sing. | incŭbēris, incŭbēre |
| III sing. | incŭbētur |
| I plur. | incŭbēmur |
| II plur. | incŭbemĭni |
| III plur. | incŭbentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | incŭbārer |
| II sing. | incŭbarēris, incŭbarēre |
| III sing. | incŭbarētur |
| I plur. | incŭbarēmur |
| II plur. | incŭbaremĭni |
| III plur. | incŭbarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | incubitus o incubatus, a, um sim |
| II sing. | incubitus o incubatus, a, um sis |
| III sing. | incubitus o incubatus, a, um sit |
| I plur. | incubiti o incubati, ae, a simus |
| II plur. | incubiti o incubati, ae, a sitis |
| III plur. | incubiti o incubati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | incubitus o incubatus, a, um essem |
| II sing. | incubitus o incubatus, a, um esses |
| III sing. | incubitus o incubatus, a, um esset |
| I plur. | incubiti o incubati, ae, a essemus |
| II plur. | incubiti o incubati, ae, a essetis |
| III plur. | incubiti o incubati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | incŭbāre |
| II plur. | incŭbamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | incŭbātor |
| III sing. | incŭbātor |
| II plur. | |
| III plur. | incŭbantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| incubitus o incubatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| incŭbāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | incubitus o incubatus, a, um esse |
| Plurale: | incubiti o incubati, ae, a esse |
| FUTUR |
| incubitum esse o incubatum esse |
| GERUNDIVO |
| incŭbandus, a, um |
| SUPIN |
| incubitu o incubatu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INCUBOR200}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|