Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | indīcens |
| Gen. | indicentis |
| Dat. | indicenti |
| Acc. | indicentem |
| Abl. | indicenti |
| Voc. | indīcens |
| PLURIEL |
| Nom. | indicentes |
| Gen. | indicentĭum |
| Dat. | indicentĭbus |
| Acc. | indicentes |
| Abl. | indicentĭbus |
| Voc. | indicentes |
| SINGULIER |
| Nom. | indīcens |
| Gen. | indicentis |
| Dat. | indicenti |
| Acc. | indicentem |
| Abl. | indicenti |
| Voc. | indīcens |
| PLURIEL |
| Nom. | indicentes |
| Gen. | indicentĭum |
| Dat. | indicentĭbus |
| Acc. | indicentes |
| Abl. | indicentĭbus |
| Voc. | indicentes |
| SINGULIER |
| Nom. | indīcens |
| Gen. | indicentis |
| Dat. | indicenti |
| Acc. | indīcens |
| Abl. | indicenti |
| Voc. | indīcens |
| PLURIEL |
| Nom. | indicentĭa |
| Gen. | indicentĭum |
| Dat. | indicentĭbus |
| Acc. | indicentĭa |
| Abl. | indicentĭbus | |