Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | infercĭo |
| II sing. | infercis |
| III sing. | infercit |
| I plur. | infercīmus |
| II plur. | infercītis |
| III plur. | infercĭunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | inferciēbam |
| II sing. | inferciēbas |
| III sing. | inferciēbat |
| I plur. | inferciebāmus |
| II plur. | inferciebātis |
| III plur. | inferciēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | infercĭam |
| II sing. | infercĭes |
| III sing. | infercĭet |
| I plur. | inferciēmus |
| II plur. | inferciētis |
| III plur. | infercĭent |
| PARFAIT |
| I sing. | infersi |
| II sing. | infersisti |
| III sing. | infersit |
| I plur. | infersĭmus |
| II plur. | infersistis |
| III plur. | infersērunt, infersēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | infersĕram |
| II sing. | infersĕras |
| III sing. | infersĕrat |
| I plur. | inferserāmus |
| II plur. | inferserātis |
| III plur. | infersĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | infersĕro |
| II sing. | infersĕris |
| III sing. | infersĕrit |
| I plur. | inferserĭmus |
| II plur. | inferserĭtis |
| III plur. | infersĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | infercĭam |
| II sing. | infercĭas |
| III sing. | infercĭat |
| I plur. | inferciāmus |
| II plur. | inferciātis |
| III plur. | infercĭant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | infercīrem |
| II sing. | infercīres |
| III sing. | infercīret |
| I plur. | infercirēmus |
| II plur. | infercirētis |
| III plur. | infercīrent |
| PARFAIT |
| I sing. | infersĕrim |
| II sing. | infersĕris |
| III sing. | infersĕrit |
| I plur. | inferserĭmus |
| II plur. | inferserĭtis |
| III plur. | infersĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | infersissem |
| II sing. | infersisses |
| III sing. | infersisset |
| I plur. | infersissēmus |
| II plur. | infersissētis |
| III plur. | infersissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | inferci |
| II plur. | infercīte |
| FUTUR |
| II sing. | infercīto |
| III sing. | infercīto |
| II plur. | infercitōte |
| III plur. | inferciunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| inferciens, ientis |
| FUTUR |
| infertūrūs o infersūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| infercīre |
| PARFAIT |
| |
| FUTUR |
| Singolare: | infertūrūm o infersūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | infertūros o infersūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | inferciendi |
| Datif: | inferciendo |
| Accusatif: | ad inferciendum |
| Ablatif: | inferciendo |
| SUPIN |
| infertum o infersum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INFERCIO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|