Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | infercĭor |
| II sing. | infercīris, infercīre |
| III sing. | infercītur |
| I plur. | infercīmur |
| II plur. | infercimĭni |
| III plur. | inferciuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | inferciēbar |
| II sing. | inferciebāris, inferciebāre |
| III sing. | inferciebātur |
| I plur. | inferciebāmur |
| II plur. | inferciebamĭni |
| III plur. | inferciebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | infercĭar |
| II sing. | inferciēris, inferciēre |
| III sing. | inferciētur |
| I plur. | inferciēmur |
| II plur. | inferciemĭni |
| III plur. | infercientur |
| PARFAIT |
| I sing. | infertus o infersus, a, um sum |
| II sing. | infertus o infersus, a, um es |
| III sing. | infertus o infersus, a, um est |
| I plur. | inferti o infersi, ae, a sumus |
| II plur. | inferti o infersi, ae, a estis |
| III plur. | inferti o infersi, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | infertus o infersus, a, um eram |
| II sing. | infertus o infersus, a, um eras |
| III sing. | infertus o infersus, a, um erat |
| I plur. | inferti o infersi, ae, a eramus |
| II plur. | inferti o infersi, ae, a eratis |
| III plur. | inferti o infersi, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | infertus o infersus, a, um ero |
| II sing. | infertus o infersus, a, um eris |
| III sing. | infertus o infersus, a, um erit |
| I plur. | inferti o infersi, ae, a erimus |
| II plur. | inferti o infersi, ae, a eritis |
| III plur. | inferti o infersi, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | infercĭar |
| II sing. | inferciāris, inferciāre |
| III sing. | inferciātur |
| I plur. | inferciāmur |
| II plur. | inferciamĭni |
| III plur. | inferciantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | infercīrer |
| II sing. | infercirēris, infersirēre |
| III sing. | infercirētur |
| I plur. | infercirēmur |
| II plur. | infercirēmini |
| III plur. | infercirentur |
| PARFAIT |
| I sing. | infertus o infersus, a, um sim |
| II sing. | infertus o infersus, a, um sis |
| III sing. | infertus o infersus, a, um sit |
| I plur. | inferti o infersi, ae, a simus |
| II plur. | inferti o infersi, ae, a sitis |
| III plur. | inferti o infersi, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | infertus o infersus, a, um essem |
| II sing. | infertus o infersus, a, um esses |
| III sing. | infertus o infersus, a, um esset |
| I plur. | inferti o infersi, ae, a essemus |
| II plur. | inferti o infersi, ae, a essetis |
| III plur. | inferti o infersi, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | infercīre |
| II plur. | infercimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | infercītor |
| III sing. | infercītor |
| II plur. | |
| III plur. | inferciuntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| infertus o infersus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| infercīri |
| PARFAIT |
| Singolare: | infertus o infersus, a, um esse |
| Plurale: | inferti o infersi, ae, a esse |
| FUTUR |
| infertum esse o infersum esse |
| GERUNDIVO |
| inferciendus, a, um |
| SUPIN |
| infertu o infersu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INFERCIOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|