Déclinaison / Conjugueur latin
infringor - Diathèse passive
(infringo, infringis, infregi, infringĕre, infractum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | infringor |
| II sing. | infringĕris, infringĕre |
| III sing. | infringĭtur |
| I plur. | infringĭmur |
| II plur. | infringimĭni |
| III plur. | infringuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | infringēbar |
| II sing. | infringebāris, infringebāre |
| III sing. | infringebātur |
| I plur. | infringebāmur |
| II plur. | infringebamĭni |
| III plur. | infringebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | infringar |
| II sing. | infringēris, infringēre |
| III sing. | infringētur |
| I plur. | infringēmur |
| II plur. | infringemĭni |
| III plur. | infringentur |
| PARFAIT |
| I sing. | infractus, a, um sum |
| II sing. | infractus, a, um es |
| III sing. | infractus, a, um est |
| I plur. | infracti, ae, a sumus |
| II plur. | infracti, ae, a estis |
| III plur. | infracti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | infractus, a, um eram |
| II sing. | infractus, a, um eras |
| III sing. | infractus, a, um erat |
| I plur. | infracti, ae, a eramus |
| II plur. | infracti, ae, a eratis |
| III plur. | infracti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | infractus, a, um ero |
| II sing. | infractus, a, um eris |
| III sing. | infractus, a, um erit |
| I plur. | infracti, ae, a erimus |
| II plur. | infracti, ae, a eritis |
| III plur. | infracti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | infringar |
| II sing. | infringāris, infringāre |
| III sing. | infringātur |
| I plur. | infringāmur |
| II plur. | infringamĭni |
| III plur. | infringantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | infringĕrer |
| II sing. | infringerēris, infringerēre |
| III sing. | infringerētur |
| I plur. | infringerēmur |
| II plur. | infringeremĭni |
| III plur. | infringerentur |
| PARFAIT |
| I sing. | infractus, a, um sim |
| II sing. | infractus, a, um sis |
| III sing. | infractus, a, um sit |
| I plur. | infracti, ae, a simus |
| II plur. | infracti, ae, a sitis |
| III plur. | infracti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | infractus, a, um essem |
| II sing. | infractus, a, um esses |
| III sing. | infractus, a, um esset |
| I plur. | infracti, ae, a essemus |
| II plur. | infracti, ae, a essetis |
| III plur. | infracti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | infringĕre |
| II plur. | infringimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | infringĭtor |
| III sing. | infringĭtor |
| II plur. | |
| III plur. | infringuntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| infractus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| infringi |
| PARFAIT |
| Singolare: | infractus, a, um esse |
| Plurale: | infracti, ae, a esse |
| FUTUR |
| infractum esse |
| GERUNDIVO |
| infringendus, a, um |
| SUPIN |
| infractu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INFRINGOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|