Déclinaison / Conjugueur latin
ĭnhortor - Diathèse active
(ĭnhortor, ĭnhortāris, ĭnhortāri, inhortatus, inhortatum)
verbe transitif déponent I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| FORME DÉPONENTE: |
| INDICATIF |
| PRÉSENT |
| I sing. | ĭnhortor |
| II sing. | ĭnhortāris, ĭnhortāre |
| III sing. | ĭnhortātur |
| I plur. | ĭnhortāmur |
| II plur. | ĭnhortamĭni |
| III plur. | ĭnhortantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ĭnhortābar |
| II sing. | ĭnhortabāris, ĭnhortabāre |
| III sing. | ĭnhortabātur |
| I plur. | ĭnhortabāmur |
| II plur. | ĭnhortabamĭni |
| III plur. | ĭnhortabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | ĭnhortābor |
| II sing. | ĭnhortabĕris, ĭnhortabĕre |
| III sing. | ĭnhortabĭtur |
| I plur. | ĭnhortabĭmur |
| II plur. | ĭnhortabimĭni |
| III plur. | ĭnhortabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | inhortatus, a, um sum |
| II sing. | inhortatus, a, um es |
| III sing. | inhortatus, a, um est |
| I plur. | inhortati, ae, a sumus |
| II plur. | inhortati, ae, a estis |
| III plur. | inhortati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | inhortatus, a, um eram |
| II sing. | inhortatus, a, um eras |
| III sing. | inhortatus, a, um erat |
| I plur. | inhortati, ae, a eramus |
| II plur. | inhortati, ae, a eratis |
| III plur. | inhortati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | inhortatus, a, um ero |
| II sing. | inhortatus, a, um eris |
| III sing. | inhortatus, a, um erit |
| I plur. | inhortati, ae, a erimus |
| II plur. | inhortati, ae, a eritis |
| III plur. | inhortati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | ĭnhorter |
| II sing. | ĭnhortēris, ĭnhortēre |
| III sing. | ĭnhortētur |
| I plur. | ĭnhortēmur |
| II plur. | ĭnhortemĭni |
| III plur. | ĭnhortentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ĭnhortārer |
| II sing. | ĭnhortarēris, ĭnhortarēre |
| III sing. | ĭnhortarētur |
| I plur. | ĭnhortarēmur |
| II plur. | ĭnhortaremĭni |
| III plur. | ĭnhortarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | inhortatus, a, um sim |
| II sing. | inhortatus, a, um sis |
| III sing. | inhortatus, a, um sit |
| I plur. | inhortati, ae, a simus |
| II plur. | inhortati, ae, a sitis |
| III plur. | inhortati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | inhortatus, a, um essem |
| II sing. | inhortatus, a, um esses |
| III sing. | inhortatus, a, um esset |
| I plur. | inhortati, ae, a essemus |
| II plur. | inhortati, ae, a essetis |
| III plur. | inhortati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | ĭnhortāre |
| II plur. | ĭnhortamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | ĭnhortātor |
| III sing. | ĭnhortātor |
| II plur. | |
| III plur. | ĭnhortantor |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| ĭnhortāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | inhortatus, a, um esse |
| Plurale: | inhortati, ae, a esse |
| FUTUR |
| Singolare: | inhortatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | inhortatūros, as, a esse |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| ĭnhortans, antis |
| FUTUR |
| inhortatūrūs, a, ūm |
| SUPIN |
| Attivo: | inhortatum |
| Passivo: | inhortatu |
| GERUNDIF |
| Génitif: | ĭnhortandi |
| Datif: | ĭnhortando |
| Accusatif: | ĭnhortandum |
| Ablatif: | ĭnhortando |
| |
| GERUNDIVO |
| ĭnhortandus, a, um |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INHORTOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|