Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | inlustris |
| Gen. | inlustris |
| Dat. | inlustri |
| Acc. | inlustrem |
| Abl. | inlustri |
| Voc. | inlustris |
| PLURIEL |
| Nom. | inlustres |
| Gen. | inlustrĭum |
| Dat. | inlustrĭbus |
| Acc. | inlustres |
| Abl. | inlustrĭbus |
| Voc. | inlustres |
| SINGULIER |
| Nom. | inlustris |
| Gen. | inlustris |
| Dat. | inlustri |
| Acc. | inlustrem |
| Abl. | inlustri |
| Voc. | inlustris |
| PLURIEL |
| Nom. | inlustres |
| Gen. | inlustrĭum |
| Dat. | inlustrĭbus |
| Acc. | inlustres |
| Abl. | inlustrĭbus |
| Voc. | inlustres |
| SINGULIER |
| Nom. | inlustre |
| Gen. | inlustris |
| Dat. | inlustri |
| Acc. | inlustre |
| Abl. | inlustri |
| Voc. | inlustre |
| PLURIEL |
| Nom. | inlustrĭa |
| Gen. | inlustrĭum |
| Dat. | inlustrĭbus |
| Acc. | inlustrĭa |
| Abl. | inlustrĭbus | |