Déclinaison / Conjugueur latin
inlustro - Diathèse active
(inlustro, inlustras, inlustravi, inlustrāre, inlustratum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | inlustro |
| II sing. | inlustras |
| III sing. | inlustrat |
| I plur. | inlustrāmus |
| II plur. | inlustrātis |
| III plur. | inlustrant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | inlustrābam |
| II sing. | inlustrābas |
| III sing. | inlustrābat |
| I plur. | inlustrabāmus |
| II plur. | inlustrabātis |
| III plur. | inlustrābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | inlustrābo |
| II sing. | inlustrābis |
| III sing. | inlustrābit |
| I plur. | inlustrabĭmus |
| II plur. | inlustrabĭtis |
| III plur. | inlustrābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | inlustravi |
| II sing. | inlustravisti |
| III sing. | inlustravit |
| I plur. | inlustravĭmus |
| II plur. | inlustravistis |
| III plur. | inlustravērunt, inlustravēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | inlustravĕram |
| II sing. | inlustravĕras |
| III sing. | inlustravĕrat |
| I plur. | inlustraverāmus |
| II plur. | inlustraverātis |
| III plur. | inlustravĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | inlustravĕro |
| II sing. | inlustravĕris |
| III sing. | inlustravĕrit |
| I plur. | inlustraverĭmus |
| II plur. | inlustraverĭtis |
| III plur. | inlustravĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | inlustrem |
| II sing. | inlustres |
| III sing. | inlustret |
| I plur. | inlustrēmus |
| II plur. | inlustrētis |
| III plur. | inlustrent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | inlustrārem |
| II sing. | inlustrāres |
| III sing. | inlustrāret |
| I plur. | inlustrarēmus |
| II plur. | inlustrarētis |
| III plur. | inlustrārent |
| PARFAIT |
| I sing. | inlustravĕrim |
| II sing. | inlustravĕris |
| III sing. | inlustravĕrit |
| I plur. | inlustraverĭmus |
| II plur. | inlustraverĭtis |
| III plur. | inlustravĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | inlustravissem |
| II sing. | inlustravisses |
| III sing. | inlustravisset |
| I plur. | inlustravissēmus |
| II plur. | inlustravissētis |
| III plur. | inlustravissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | inlustra |
| II plur. | inlustrāte |
| FUTUR |
| II sing. | inlustrāto |
| III sing. | inlustrāto |
| II plur. | inlustratōte |
| III plur. | inlustranto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| inlustrans, antis |
| FUTUR |
| inlustratūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| inlustrāre |
| PARFAIT |
| inlustravisse |
| FUTUR |
| Singolare: | inlustratūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | inlustratūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | inlustrandi |
| Datif: | inlustrando |
| Accusatif: | ad inlustrandum |
| Ablatif: | inlustrando |
| SUPIN |
| inlustratum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INLUSTRO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|