Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | innōdo |
| II sing. | innōdas |
| III sing. | innōdat |
| I plur. | innōdāmus |
| II plur. | innōdātis |
| III plur. | innōdant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | innōdābam |
| II sing. | innōdābas |
| III sing. | innōdābat |
| I plur. | innōdabāmus |
| II plur. | innōdabātis |
| III plur. | innōdābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | innōdābo |
| II sing. | innōdābis |
| III sing. | innōdābit |
| I plur. | innōdabĭmus |
| II plur. | innōdabĭtis |
| III plur. | innōdābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | innodavi |
| II sing. | innodavisti |
| III sing. | innodavit |
| I plur. | innodavĭmus |
| II plur. | innodavistis |
| III plur. | innodavērunt, innodavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | innodavĕram |
| II sing. | innodavĕras |
| III sing. | innodavĕrat |
| I plur. | innodaverāmus |
| II plur. | innodaverātis |
| III plur. | innodavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | innodavĕro |
| II sing. | innodavĕris |
| III sing. | innodavĕrit |
| I plur. | innodaverĭmus |
| II plur. | innodaverĭtis |
| III plur. | innodavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | innōdem |
| II sing. | innōdes |
| III sing. | innōdet |
| I plur. | innōdēmus |
| II plur. | innōdētis |
| III plur. | innōdent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | innōdārem |
| II sing. | innōdāres |
| III sing. | innōdāret |
| I plur. | innōdarēmus |
| II plur. | innōdarētis |
| III plur. | innōdārent |
| PARFAIT |
| I sing. | innodavĕrim |
| II sing. | innodavĕris |
| III sing. | innodavĕrit |
| I plur. | innodaverĭmus |
| II plur. | innodaverĭtis |
| III plur. | innodavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | innodavissem |
| II sing. | innodavisses |
| III sing. | innodavisset |
| I plur. | innodavissēmus |
| II plur. | innodavissētis |
| III plur. | innodavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | innōda |
| II plur. | innōdāte |
| FUTUR |
| II sing. | innōdāto |
| III sing. | innōdāto |
| II plur. | innōdatōte |
| III plur. | innōdanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| innōdans, antis |
| FUTUR |
| innodatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| innōdāre |
| PARFAIT |
| innodavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | innodatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | innodatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | innōdandi |
| Datif: | innōdando |
| Accusatif: | ad innōdandum |
| Ablatif: | innōdando |
| SUPIN |
| innodatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INNODO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|