Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | innōdor |
| II sing. | innōdāris, innōdāre |
| III sing. | innōdātur |
| I plur. | innōdāmur |
| II plur. | innōdamĭni |
| III plur. | innōdantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | innōdābar |
| II sing. | innōdabāris, innōdabāre |
| III sing. | innōdabātur |
| I plur. | innōdabāmur |
| II plur. | innōdabamĭni |
| III plur. | innōdabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | innōdābor |
| II sing. | innōdabĕris, innōdabĕre |
| III sing. | innōdabĭtur |
| I plur. | innōdabĭmur |
| II plur. | innōdabimĭni |
| III plur. | innōdabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | innodatus, a, um sum |
| II sing. | innodatus, a, um es |
| III sing. | innodatus, a, um est |
| I plur. | innodati, ae, a sumus |
| II plur. | innodati, ae, a estis |
| III plur. | innodati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | innodatus, a, um eram |
| II sing. | innodatus, a, um eras |
| III sing. | innodatus, a, um erat |
| I plur. | innodati, ae, a eramus |
| II plur. | innodati, ae, a eratis |
| III plur. | innodati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | innodatus, a, um ero |
| II sing. | innodatus, a, um eris |
| III sing. | innodatus, a, um erit |
| I plur. | innodati, ae, a erimus |
| II plur. | innodati, ae, a eritis |
| III plur. | innodati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | innōder |
| II sing. | innōdēris, innōdēre |
| III sing. | innōdētur |
| I plur. | innōdēmur |
| II plur. | innōdemĭni |
| III plur. | innōdentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | innōdārer |
| II sing. | innōdarēris, innōdarēre |
| III sing. | innōdarētur |
| I plur. | innōdarēmur |
| II plur. | innōdaremĭni |
| III plur. | innōdarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | innodatus, a, um sim |
| II sing. | innodatus, a, um sis |
| III sing. | innodatus, a, um sit |
| I plur. | innodati, ae, a simus |
| II plur. | innodati, ae, a sitis |
| III plur. | innodati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | innodatus, a, um essem |
| II sing. | innodatus, a, um esses |
| III sing. | innodatus, a, um esset |
| I plur. | innodati, ae, a essemus |
| II plur. | innodati, ae, a essetis |
| III plur. | innodati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | innōdāre |
| II plur. | innōdamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | innōdātor |
| III sing. | innōdātor |
| II plur. | |
| III plur. | innōdantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| innodatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| innōdāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | innodatus, a, um esse |
| Plurale: | innodati, ae, a esse |
| FUTUR |
| innodatum esse |
| GERUNDIVO |
| innōdandus, a, um | |