Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | ĭnŏvans |
| Gen. | inovantis |
| Dat. | inovanti |
| Acc. | inovantem |
| Abl. | inovanti |
| Voc. | ĭnŏvans |
| PLURIEL |
| Nom. | inovantes |
| Gen. | inovantĭum |
| Dat. | inovantĭbus |
| Acc. | inovantes |
| Abl. | inovantĭbus |
| Voc. | inovantes |
| SINGULIER |
| Nom. | ĭnŏvans |
| Gen. | inovantis |
| Dat. | inovanti |
| Acc. | inovantem |
| Abl. | inovanti |
| Voc. | ĭnŏvans |
| PLURIEL |
| Nom. | inovantes |
| Gen. | inovantĭum |
| Dat. | inovantĭbus |
| Acc. | inovantes |
| Abl. | inovantĭbus |
| Voc. | inovantes |
| SINGULIER |
| Nom. | ĭnŏvans |
| Gen. | inovantis |
| Dat. | inovanti |
| Acc. | ĭnŏvans |
| Abl. | inovanti |
| Voc. | ĭnŏvans |
| PLURIEL |
| Nom. | inovantĭa |
| Gen. | inovantĭum |
| Dat. | inovantĭbus |
| Acc. | inovantĭa |
| Abl. | inovantĭbus | |