Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | inpaenitendus |
| Gen. | inpaenitendi |
| Dat. | inpaenitendo |
| Acc. | inpaenitendum |
| Abl. | inpaenitendo |
| Voc. | inpaenitende |
| PLURIEL |
| Nom. | inpaenitendi |
| Gen. | inpaenitendōrum |
| Dat. | inpaenitendis |
| Acc. | inpaenitendos |
| Abl. | inpaenitendis |
| Voc. | inpaenitendi |
| SINGULIER |
| Nom. | inpaenitendă |
| Gen. | inpaenitendae |
| Dat. | inpaenitendae |
| Acc. | inpaenitendam |
| Abl. | inpaenitendā |
| Voc. | inpaenitendă |
| PLURIEL |
| Nom. | inpaenitendae |
| Gen. | inpaenitendārum |
| Dat. | inpaenitendis |
| Acc. | inpaenitendas |
| Abl. | inpaenitendis |
| Voc. | inpaenitendae |
| SINGULIER |
| Nom. | inpaenitendum |
| Gen. | inpaenitendi |
| Dat. | inpaenitendo |
| Acc. | inpaenitendum |
| Abl. | inpaenitendo |
| Voc. | inpaenitendum |
| PLURIEL |
| Nom. | inpaenitenda |
| Gen. | inpaenitendōrum |
| Dat. | inpaenitendis |
| Acc. | inpaenitenda |
| Abl. | inpaenitendis | |