Déclinaison / Conjugueur latin
inprŏbor - Diathèse passive
(inprŏbo, inprŏbas, inprobavi, inprŏbāre, inprobatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | inprŏbor |
| II sing. | inprŏbāris, inprŏbāre |
| III sing. | inprŏbātur |
| I plur. | inprŏbāmur |
| II plur. | inprŏbamĭni |
| III plur. | inprŏbantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | inprŏbābar |
| II sing. | inprŏbabāris, inprŏbabāre |
| III sing. | inprŏbabātur |
| I plur. | inprŏbabāmur |
| II plur. | inprŏbabamĭni |
| III plur. | inprŏbabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | inprŏbābor |
| II sing. | inprŏbabĕris, inprŏbabĕre |
| III sing. | inprŏbabĭtur |
| I plur. | inprŏbabĭmur |
| II plur. | inprŏbabimĭni |
| III plur. | inprŏbabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | inprobatus, a, um sum |
| II sing. | inprobatus, a, um es |
| III sing. | inprobatus, a, um est |
| I plur. | inprobati, ae, a sumus |
| II plur. | inprobati, ae, a estis |
| III plur. | inprobati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | inprobatus, a, um eram |
| II sing. | inprobatus, a, um eras |
| III sing. | inprobatus, a, um erat |
| I plur. | inprobati, ae, a eramus |
| II plur. | inprobati, ae, a eratis |
| III plur. | inprobati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | inprobatus, a, um ero |
| II sing. | inprobatus, a, um eris |
| III sing. | inprobatus, a, um erit |
| I plur. | inprobati, ae, a erimus |
| II plur. | inprobati, ae, a eritis |
| III plur. | inprobati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | inprŏber |
| II sing. | inprŏbēris, inprŏbēre |
| III sing. | inprŏbētur |
| I plur. | inprŏbēmur |
| II plur. | inprŏbemĭni |
| III plur. | inprŏbentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | inprŏbārer |
| II sing. | inprŏbarēris, inprŏbarēre |
| III sing. | inprŏbarētur |
| I plur. | inprŏbarēmur |
| II plur. | inprŏbaremĭni |
| III plur. | inprŏbarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | inprobatus, a, um sim |
| II sing. | inprobatus, a, um sis |
| III sing. | inprobatus, a, um sit |
| I plur. | inprobati, ae, a simus |
| II plur. | inprobati, ae, a sitis |
| III plur. | inprobati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | inprobatus, a, um essem |
| II sing. | inprobatus, a, um esses |
| III sing. | inprobatus, a, um esset |
| I plur. | inprobati, ae, a essemus |
| II plur. | inprobati, ae, a essetis |
| III plur. | inprobati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | inprŏbāre |
| II plur. | inprŏbamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | inprŏbātor |
| III sing. | inprŏbātor |
| II plur. | |
| III plur. | inprŏbantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| inprobatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| inprŏbāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | inprobatus, a, um esse |
| Plurale: | inprobati, ae, a esse |
| FUTUR |
| inprobatum esse |
| GERUNDIVO |
| inprŏbandus, a, um | |