Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | inrefutabilis |
| Gen. | inrefutabilis |
| Dat. | inrefutabili |
| Acc. | inrefutabilem |
| Abl. | inrefutabili |
| Voc. | inrefutabilis |
| PLURIEL |
| Nom. | inrefutabiles |
| Gen. | inrefutabilĭum |
| Dat. | inrefutabilĭbus |
| Acc. | inrefutabiles |
| Abl. | inrefutabilĭbus |
| Voc. | inrefutabiles |
| SINGULIER |
| Nom. | inrefutabilis |
| Gen. | inrefutabilis |
| Dat. | inrefutabili |
| Acc. | inrefutabilem |
| Abl. | inrefutabili |
| Voc. | inrefutabilis |
| PLURIEL |
| Nom. | inrefutabiles |
| Gen. | inrefutabilĭum |
| Dat. | inrefutabilĭbus |
| Acc. | inrefutabiles |
| Abl. | inrefutabilĭbus |
| Voc. | inrefutabiles |
| SINGULIER |
| Nom. | inrefutabile |
| Gen. | inrefutabilis |
| Dat. | inrefutabili |
| Acc. | inrefutabile |
| Abl. | inrefutabili |
| Voc. | inrefutabile |
| PLURIEL |
| Nom. | inrefutabilĭa |
| Gen. | inrefutabilĭum |
| Dat. | inrefutabilĭbus |
| Acc. | inrefutabilĭa |
| Abl. | inrefutabilĭbus | |