Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | inrefutatus |
| Gen. | inrefutati |
| Dat. | inrefutato |
| Acc. | inrefutatum |
| Abl. | inrefutato |
| Voc. | inrefutate |
| PLURIEL |
| Nom. | inrefutati |
| Gen. | inrefutatōrum |
| Dat. | inrefutatis |
| Acc. | inrefutatos |
| Abl. | inrefutatis |
| Voc. | inrefutati |
| SINGULIER |
| Nom. | inrefutată |
| Gen. | inrefutatae |
| Dat. | inrefutatae |
| Acc. | inrefutatam |
| Abl. | inrefutatā |
| Voc. | inrefutată |
| PLURIEL |
| Nom. | inrefutatae |
| Gen. | inrefutatārum |
| Dat. | inrefutatis |
| Acc. | inrefutatas |
| Abl. | inrefutatis |
| Voc. | inrefutatae |
| SINGULIER |
| Nom. | inrefutatum |
| Gen. | inrefutati |
| Dat. | inrefutato |
| Acc. | inrefutatum |
| Abl. | inrefutato |
| Voc. | inrefutatum |
| PLURIEL |
| Nom. | inrefutata |
| Gen. | inrefutatōrum |
| Dat. | inrefutatis |
| Acc. | inrefutata |
| Abl. | inrefutatis | |