Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | inrigivus |
| Gen. | inrigivi |
| Dat. | inrigivo |
| Acc. | inrigivum |
| Abl. | inrigivo |
| Voc. | inrigive |
| PLURIEL |
| Nom. | inrigivi |
| Gen. | inrigivōrum |
| Dat. | inrigivis |
| Acc. | inrigivos |
| Abl. | inrigivis |
| Voc. | inrigivi |
| SINGULIER |
| Nom. | inrigivă |
| Gen. | inrigivae |
| Dat. | inrigivae |
| Acc. | inrigivam |
| Abl. | inrigivā |
| Voc. | inrigivă |
| PLURIEL |
| Nom. | inrigivae |
| Gen. | inrigivārum |
| Dat. | inrigivis |
| Acc. | inrigivas |
| Abl. | inrigivis |
| Voc. | inrigivae |
| SINGULIER |
| Nom. | inrigivum |
| Gen. | inrigivi |
| Dat. | inrigivo |
| Acc. | inrigivum |
| Abl. | inrigivo |
| Voc. | inrigivum |
| PLURIEL |
| Nom. | inrigiva |
| Gen. | inrigivōrum |
| Dat. | inrigivis |
| Acc. | inrigiva |
| Abl. | inrigivis | |